ΠΕΜΠΤΗ
MAÏOY 2025
ΕΤΟΣ: 530
ΑΡ. ΦΥΛΛΟΥ: 15360
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΡΩΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ
63 ΗΧΩ
ΧΡΟΝΙΑ
ΤΩΝ ΔΗΜΟΠΡΑΣΙΩΝ
ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ
ΤΕΛΟΣ
Τολ. Γραφείο
K.I.A
Αριθμός Άδειας
MIPHERE
AOTON
ΚΩΔΙΚΟΣ: 1781
ΕΛΤΑ
Hellenic Post
9ll 772529
029145
Τ: 210 38 17 700 - 210 38 17 716 - 210 38 17 737 F: 210 38 17 331 E: [email protected] W: www.ihodimoprasion.gr
Τρεις στόχοι
για την αντιμετώπιση
της λειψυδρίας
Σε πανστρατιά για τη λειψυδρία κάλεσε
πολίτες και φορείς ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Σταύρος Παπασταύρου,
μιλώντας σήμερα το πρωί στο πρώτο workshop
της σειράς «Υδάτινες Συμμαχίες / Γνώση-Λύση-Δράση για το μέλλον του Νερού», που διοργανώνουν το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος
(ΤΕΕ), η ΕΥΔΑΠ, το Ινστιτούτο ΤΕΕ-ΤΜΕΔΕ
και το Ινστιτούτο «We are Greece».
Ο τίτλος του πρώτου workshop της σειράς
ήταν «Στρατηγικές Αντιμετώπισης της Λειψυδρίας: Πρόληψη & Προετοιμασία» και σε
αυτό συμμετείχαν μεταξύ άλλων, ο Πρόεδρος
του ΤΕΕ, κ. Γιώργος Στασινός, της ΕΥΔΑΠ, κ.
Γιώργος Στεργίου, του ΤΕΕ-ΤΜΕΔΕ, κ. Κωνσταντίνος Μακέδος, ο επικεφαλής του Ινστιτούτου
«We are Greece», κ. Αντώνης Γιαννικουρής, ο
Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος
και Υδάτων, κ. Πέτρος Βαρελίδης, καθώς και
εκπρόσωποι εταιρειών και οργανισμών Ελλάδας και εξωτερικού.
Ξεκινώντας την ομιλία του, ο κ. Παπασταύρου
τόνισε ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι
κοινό μεταξύ των χωρών, ενώ ευχαρίστησε
τους εκπροσώπους φορέων από ΗΠΑ και Ισραήλ που ήταν παρόντες, οι οποίοι συνεισφέρουν
με την παροχή τεχνογνωσίας. Παράλληλα,
υπογράμμισε ότι το πρόβλημα για τη χώρα μας
είναι διαχρονικό, θυμίζοντας ανάλογες προκλήσεις που είχε αντιμετωπίσει η Ελλάδα στις
αρχές του '90, όταν υπήρξε μεγάλη ευαισθη
τοποίηση του κοινού και έντονη κινητοποίηση
με τη λήψη μέτρων από την τότε Κυβέρνηση
Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Συνεχίζοντας, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και
Ενέργειας αποτύπωσε τους τρεις βασικούς
στόχους στην κατεύθυνση αντιμετώπισης της
λειψυδρίας. Ο πρώτος αφορά στην βελτίωση
της αποτελεσματικότητας, για την οποία απαιτείται όπως επισήμανε, «μία ολιστική αντιμετ
τώπιση ύδρευσης και άρδευσης, καθώς οι άνω
των 750 φορέων διαχείρισης αποτελούν, εξ
ορισμού, σχήμα αναποτελεσματικότητας», ενώ
ο δεύτερος είναι η εξεύρεση και η διάθεση
πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων για την
ενίσχυση των υποδομών, από την επιδιόρθωση
των συστημάτων άρδευσης και ύδρευσης,
μέχρι την αντικατάσταση και επέκταση των
δικτύων, αφαλατώσεις με προτεραιότητα στα
υφάλμυρα νερά, φράγματα πολλαπλού σκοπού, υδατοδεξαμενές κ.ά. «Πρόκειται για επενδύσεις που κοστίζουν πολύ, αλλά δεν έχουμε
άλλο περιθώριο καθυστέρησης» τόνισε.
Τέλος, ο τρίτος στόχος, όπως ανέφερε ο κ.
Παπασταύρου, είναι η εξοικονόμηση υδάτων,
μέσα από την ευαισθητοποίηση της κοινωνί
ας, την αποτύπωση των αναγκών και τη λήψη
βραχυπρόθεσμων και μεσο-μακροπρόθεσμων
μέτρων.
ΙΝΔΙΑ-ΠΑΚΙΣΤΑΝ:
Οι αιτίες της αιώνιας σύγκρουσης
στο Κασμίρ και ο κίνδυνος πολέμου
Η πρόσφατη επίθεση σε τουρίστες στο Κασμίρ στις
22 Απριλίου, που στοίχι
σε ανθρώπινες ζωές, οδήγησε την
Ινδία σε στρατιωτικά αντίποινα με
«στοχευμένες επιδρομές σε στρατόπεδα τρομοκρατών» στο Πακιστάν.
Το Ισλαμαμπάντ απάντησε ισχυρι
ζόμενο πως κατέρριψε πέντε ινδικά
αεροσκάφη. Οι νεκροί μεταξύ του
άμαχου πληθυσμού ξεπερνούν τους
30 ενώ δεκάδες είναι οι τραυματίες.
Οι δύο χώρες που είναι πυρηνικές δυ
νάμεις βρίσκονται ξανά στα πρόθυρα
ανοιχτής στρατιωτικής σύγκρουσης
με πυρήνα το Κασμίρ, μια ορεινή
περιοχή των Ιμαλαΐων την οποία διεκδικούν και οι δύο χώρες, παρότι
διοικούν ξεχωριστά τμήματα της.
Ο διαχωρισμός της Βρετανικής Ινδίας με θρησκευτικά κριτήρια -με το
Πακιστάν ως μουσουλμανικό κράτος
και την Ινδία ως κοσμική δημοκρατία με κατά πλειονότητα ινδουιστικό
πληθυσμό- προκάλεσε εκτεταμένη
βία και τον εκτοπισμό περίπου 14
εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι χώρες
έχουν συγκρουστεί σε τουλάχιστον
δύο πολέμους για το Κασμίρ και σε
αμέτρητες μικρότερες εχθροπραξίες.
Οι πακιστανοί ηγέτες θεωρούν την
Ινδία υπαρξιακή απειλή και υποψιάζονται ότι επιδιώκει την ακύρωση
της διχοτόμησης.
Η Ινδία έχει κατηγορήσει επανειλημ
μένα το Πακιστάν για τρομοκρατικές
επιθέσεις, με την υποψία ότι υποκινούνται από στρατιωτικές ή μυστι
κές υπηρεσίες του. Παρότι ο πρώην
πρωθυπουργός του Πακιστάν, Ιμράν
Χαν, είχε δεσμευτεί να περιορίσει την
τρομοκρατία, απέτυχε να αλλάξει
την πολιτική του στρατιωτικού και
τεστημένου.
Το Κασμίρ ως πυριτιδαποθήκη
Το 1947, ο ηγεμόνας του μουσουλμα
νικού κατά πλειοψηφία Κασμίρ, αν
και Ινδουιστής, καθυστέρησε να αποφασίσει αν θα ενταχθεί στην Ινδία ή
στο Πακιστάν. Το Πακιστάν εισέβαλε
με άτυπες δυνάμεις, η Ινδία αντέδρα
σε στρατιωτικά, και ο πρώτος πόλε
μος κατέληξε σε αδιέξοδο. Σήμερα,
οι δύο χώρες διατηρούν στρατεύματα
κατά μήκος της «Γραμμής Ελέγχου»,
μίας από τις πιο στρατιωτικοποιημέ
νες περιοχές στον κόσμο.
Η Ινδία κατηγορεί το Πακιστάν ότι
εξοπλίζει αντάρτες στο Κασμίρ, ενώ
το Πακιστάν κατηγορεί την Ινδία για
καταπίεση του μουσουλμανικού πληθυσμού.
Το 2019, το Νέο Δελχί ανακάλεσε
το ειδικό καθεστώς της περιοχής και
ενίσχυσε τη στρατιωτική του παρουσία. Το Κασμίρ, που έχει γίνει
εκ νέου τουριστικός προορισμός,
επηρεάζεται από την αναζωπύρωση
των εντάσεων.
Νέες εντάσεις
και το ζήτημα του νερού
Μετά την επίθεση της 22ης Απριλίου,
η Ινδία υποβάθμισε τις διπλωματικές
σχέσεις, ενώ το Πακιστάν έκλεισε τον
εναέριο χώρο του και ανέστειλε το
διμερές εμπόριο. Αν και οι εμπορικές
σχέσεις είναι περιορισμένες, το κόστος για τις ινδικές αερομεταφορές
αυξάνεται σημαντικά. Παράλληλα, η
Ινδία ανέστειλε τη Συνθήκη Ύδατος
του Ινδού, που ρυθμίζει τη χρήση
έξι ποταμών, απειλώντας άμεσα τη
γεωργία στο Πακιστάν.
Η συνθήκη του 1960, με διαμεσο
λάβηση της Παγκόσμιας Τράπεζας,
διανέμει ποτάμια ανάμεσα στις δύο
χώρες, με αυστηρούς κανόνες χρήσης.
Η Ινδία δεν διαθέτει ακόμη την
απαραίτητη υποδομή για δραστι
κή εκτροπή, αλλά η αναστολή της
συνθήκης επιτρέπει μικρότερα έργα
χωρίς τη συγκατάθεση του Πακιστάν.
Το Ισλαμαμπάντ προειδοποίησε ότι η
συνθήκη είναι δεσμευτική και απειλεί με δυναμική αντίδραση, ενώ οι
δύο χώρες μπορούν να καταφύγουν
σε διεθνή διαμεσολάβηση.
Πόλεμος ή ειρήνη;
Παρά τις κατά καιρούς αιματηρές συ
γκρούσεις, ένας γενικευμένος πόλε
μος θεωρείται απίθανος, κυρίως λόγω
του φόβου πυρηνικής σύγκρουσης.
Η διεθνής κοινότητα έχει επανειλημμένα παρέμβει για αποκλιμάκωση,
όπως το 1999 στο Καργκίλ και το
2019 όταν η Ινδία πραγματοποίησε
αεροπορικές επιδρομές εντός πακιστανικού εδάφους.
Οι πολιτικές συνθήκες δεν ευνοούν
τη συμφιλίωση.
Ο Ινδός πρωθυπουργός Ναρέντρα
Μόντι, γνωστός για την εθνικιστική του ρητορική, αποκλείει διάλογο
χωρίς αυστηρά μέτρα του Πακιστάν
κατά των τρομοκρατικών ομάδων.
Από την πλευρά του, ο πακιστανικός
στρατός δεν φαίνεται πρόθυμος να
επιτρέψει πολιτική προσέγγιση.
Η γεωπολιτική αντιπαράθεση ΗΠΑΚίνας δυσχεραίνει περαιτέρω τη σύ
γκλιση: η Ινδία πλησιάζει τις ΗΠΑ,
ενώ το Πακιστάν έχει στραφεί πε
ρισσότερο προς την Κίνα, η οποία
επενδύει μαζικά στο πλαίσιο του
σχεδίου Belt and Road.