1ï ÐÁÍÅËËÇÍÉÏ
ÂÑÁÂÅÉÏ ÊÁËÕÔÅÑÏÕ
ÊÕÑÉÏÕ ÁÑÈÑÏÕ
***
ÔÉÌÇÔÉÊÇ ÄÉÁÊÑÉÓÇ
Áðü ôï ºäñõìá
ÐñïáãùãÞò
Äçìïóéïãñáößáò
Áè. Â. Ìðüôóç

ÁÄΕÓÌÅÕÔÇ ÅÂÄÏÌÁÄÉÁΙÁ ÅÖÇÌÅÑΙÄÁ
Ç áñ÷áéüôåñç ôïõ íïìïý Áéôùëïáêáñíáíßáò
×Üñéôé Èåïý, ðñþôç åöçìåñßäá óôï íïìü óå áíáãíùóéìüôçôá, áíáãíùñéóéìüôçôá, ðïéïôéêÜ ÷áñáêôçñéóôéêÜ, óõ÷íüôçôá áíÜãíùóçò ê.ëð.,
ìåôÜ áðü ðáíåëëáäéêÞ äçìïóêüðçóç ôùí åôáéñåéþí MRB, VPRC, Metron Analysis (ìå åíôïëÞ ôïõ õðïõñãåßïõ Åðéêñáôåßáò)
Ιδρυτής:  ΑΝ∆ΡΕΑΣ Ι. ΚΑΝΗΣ - Ιδιοκτήτης, Εκδότης: ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΑ ΚΑΡΑΧΡΗΣΤΟΥ - ΚΑΝΗ - Γραφεία: Παναγοπούλου 10 & Ποιητών. ΤΗΛ.: 26410.29975, FAX: 26410.28614
Τιµή φύλλου 1 ΕΥΡΩ¸ Έτος 60o - E-mail: [email protected] - ÔÅÔÁÑÔÇ 9 ∆ΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020 - Αριθ. Φύλλου 2653

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ

Βαβέλ
(∆εύτερη και τελευταία ενότητα)
Η ΒΛΑΣΦΗΜΗ απόπειρα της Βαβέλ, της
Βαβυλωνίας, απότοκη της οιστρήλατης οίησης –
της ευήθειας στην πραγµατικότητα - καταλήγει σε
ολέθριο αδιέξοδο, καθώς αυτό το οποίο
επιδιώκουν είναι αδύνατο. Αδιανόητο.
ΑΝΤΙ να µετανοήσουν και να επιστρέψουν
στην φυσική διαδροµή των ανθρώπινων όντων,
την συµπόρευσή τους µε τον ∆ηµιουργό τους,
εναντιώνονται σ’ Αυτόν. Ως τότε, όλοι οι
άνθρωποι µιλούσαν µία γλώσσα. Σ’ αυτήν τη
γλώσσα Τον έβριζαν, Τον βλασφηµούσαν και
βιώνοντας για χρόνια την ατιµωρησία, το θράσος
τους ξεχείλισε. Έτσι ο Πλάστης, τους µπερδεύει
την επικοινωνία. Αρχίζουν να µιλούν άλλες
γλώσσες. Πρωτόγνωρες. Τους δηµιουργεί
επικοινωνιακό χάος ανάµεσά τους, µήπως και
σταµατήσουν να τον προσβάλουν µε τα λόγια
τους και τα έργα τους. Μα δεν υποχωρούν, δεν
συνετίζονται, δεν µετανοούν.
ΑΠΟ ΤΟΝ εγωισµό του γκρεµίστηκε ο
εωσφόρος, από την εγωπάθειά τους και τον
παράφορο εγωισµό τους γκρεµίστηκαν και οι
άνθρωποι από τον πύργο που θα έφταναν στον
ουρανό. Και ο ίδιος ο πύργος τους, το…
«υπέρθεο» δηµιούργηµά τους και καύχηµά τους
σωριάστηκε στο χώµα, αφανίστηκε από
προσώπου γης. Ίχνος δεν έµεινε.

Η ΘΛΙΒΕΡΗ προσπάθεια της ύψωσης του
πύργου
στη
Βαβυλώνα,
ως
απόδειξη
ανωτερότητας και υπερίσχυσης έναντι του
Προσώπου του Υπερτέλειου και Παντοδύναµου
Θεού, κατέρρευσε καταντροπιάζοντας τους
επαρµένους ασεβείς. Όµως δυστυχώς δεν
τελείωσε εκεί. Ποτέ δεν τελείωσε. Συνεχίστηκε
στους αιώνες που παρήλθαν και συνεχίζεται ως
σήµερα. Σήµερα δε µε σφοδρότερο µένος.
Παρ’ότι δυο χιλιάδες χρόνια τώρα παραµένει
απελπιστικά
ατελέσφορη,
παρ’ότι
έχει
επιχειρηθεί µε εκατοµµύρια τρόπους αµέτρητες
φορές. Παρ’ότι παραµένει άκαρπη ως η συκή
της παραβολής του Κυρίου. Συνεχίζει, συνεχώς
γκρεµιζόµενη µε ταπεινωτικό τρόπο και
εκκωφαντικό πάταγο, ο οποίος -κάθε τόσοακούγεται σε ολόκληρη την οικουµένη και
αντανακλά µε ζωηρή αίσθηση σ’ ολόκληρο το
σύµπαν. Στο άπειρο σύµπαν (κτίσµα και αυτό του
Υπεράπειρου Θεού) του οποίου οι πνευµατικές
δυνάµεις αδυνατούν να αντιληφθούν πώς το
χθαµαλό και ακλεές αυτό κτίσµα, ο άνθρωπος,
µε την απειροελάχιστη ισχύ (που και αυτή
αντλείται ολοκληρωτικά από τον ∆ηµιουργό)
τολµά και επιµένει να προκαλεί τον Απερινόητο
και Τριαδικό Θεό, βλασφηµώντας τον, λόγω και
έργω.
Ο ΑΘΑΝΑΤΟΣ και άφθιτος Θεός δεν
προσβάλλεται βεβαίως, δεν αλλοιώνεται, δεν
φθίνει. Ο Θεός είναι απαθής, απροσέγγιστος. Ο
µόνος που υπόκειται σε αλλοιώσεις πνευµατικές
και σωµατικές, σε οδυνηρές πτώσεις και τελικά
στην απώλεια της ψυχής του στην αιώνια
κόλαση, είναι µόνο ο άνθρωπος. Ο θεοµάχος
και αµετανόητος άνθρωπος που επαίρεται και
γρυλίζει ως αγνώµων κύων έναντι Αυτού ο
Οποίος τον έφερε εις το «είναι» εκ του «µη
όντος». Στη ζωή από την απόλυτη ανυπαρξία.
(Συνέχεια στη σελ. 2)

«Είναι ανάγκη οι Ιεροί Ναοί να είναι ανοιχτοί»
∆ΗΛΩΣΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ κ. ΚΟΣΜΑ

Ο
Σεβασµιώτατος
Ποιµενάρχης µας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσµάς, µε
αφορµή την απαγόρευση
των πιστών να προσέρχονται στους Ιερούς
Ναούς, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«∆ιερωτῶµαι ἐὰν ἐµεῖς οἱ σύγχρονοι ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ἔχουµε πίστι στὸν Τριαδικὸ
Θεό. Ἀναρωτιέµαι ἐὰν πιστεύουµε στὴν παντοδυναµία τοῦ Κυρίου µας Ἰησοῦ Χριστοῦ,
στὴν ἀγάπη Του, στὴν µέριµνά Του, στὴν
σκέπη Του, στὴν προστασία Του.
Μᾶς ἀξίωσε ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καὶ ζήσαµε ἀνάµεσα σὲ παλαιούς, σεβασµίους, πιστούς,
ἀφοσιωµένους ἱερεῖς. Ζήσαµε κοντὰ σὲ λειτουργοὺς ἁγιασµένους, οἱ ὁποῖοι λειτουργοῦσαν
καὶ ἔκλαιγαν, διακονοῦσαν ἡµέρα καὶ νύκτα τὴν
ἐνορία τους καὶ ἔτρεχαν σὲ κακοτράχαλα βουνὰ
φέροντας µέσα στὸ σακίδιό τους συνεχῶς τὸ
ἐπιτραχήλιό τους, τὸν Τίµιο Σταυρό, τὸ ἱερὸ
Εὐχολόγιο καὶ τὸ θυµίαµα. Ἱερεῖς οἱ ὁποῖοι ἦταν
ὀλιγογράµµατοι µὲν ἀλλὰ µὲ τὴ Χάρι τοῦ Θεοῦ
ἔκαναν θαύµατα. ∆ὲν λέµε ὑπερβολές. Παρ’
ὅλη τὴν ἁµαρτωλότητά µας ζήσαµε κοντὰ τους
θαύµατα. Μέσα στοὺς κατανυκτικοὺς Ἱεροὺς
Ναοὺς, οἱ ὁποῖοι πάντοτε µοσχοβολοῦσαν λιβάνι, συνεχῶς δεχόταν τοὺς χριστιανοὺς µὲ διάφορα προβλήµατα. Ἰδιαιτέρως µάλιστα, ἀνθρώπους µὲ ἀσθένειες σοβαρὲς καὶ λοιµικές.
Ὁ ἅγιος Ἰάκωβος λέει: «ἀσθενεῖ τὶς ἐν
ὑµῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς
Ἐκκλησίας, καὶ προεσευξάσθωσαν ἐπ’ αὐτὸν …
καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάµνοντα»

(Ἰακώβ. ε’, 14-15).
Αὐτὴ τὴν ἀλήθεια τὴ
ζήσαµε. Ἐµπρὸς στὴν
εἰκόνα τῆς Παναγίας κατὰ
τὴν διάρκεια τῆς Θείας
Λειτουργίας
ἀσθενεῖς
περιµένοντας τὸν θάνατο, ζῶντες τὸ Μυστήριο
τῆς Θείας Λειτουργίας,
προσευχόµενοι καὶ κοινωνοῦντες τοῦ Σώµατος
καὶ τοῦ Αἵµατος τοῦ Κυρίου, θεραπεύθηκαν.
Ναὶ, θεραπεύθηκαν τελείως! Ἀληθινὰ γεγονότα
εἶναι αὐτὰ καὶ ἐπώνυµοι οἱ θεραπευθέντες, ὄχι
ἀνώνυµοι.
Ἀλήθεια, ὑπάρχει αὐτὴ ἡ θερµὴ πίστι σήµερα; Ὑπάρχει ἡ πίστι ἐκείνων τῶν λειτουργῶν
τοῦ φρικτοῦ Θυσιαστηρίου, ἀλλὰ καὶ ἐκείνων
τῶν πιστῶν χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν λησµονοῦσαν τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν παντοδύναµη ἰαµατική Του Χάρι;
∆όξα τῷ Θεῷ ὑπάρχουν καὶ σήµερα χριστιανοὶ, οἱ ὁποῖοι γονατιστοὶ ἐµπρὸς στὶς εἰκόνες τῆς Παναγίας καὶ τῶν Ἁγίων, ζητοῦν τὴν
βοήθεια, τὴν θεραπεία καὶ ἐπιθυµοῦν νὰ ἀκουστεῖ τὸ αἴτηµά τους. Γιατί τοὺς στεροῦµε αὐτὴ
τὴν δυνατότητα νὰ εἰσέλθουν στὸν Ἱερὸ Ναό;
Σήµερα, γιατί λησµονήσαµε τόσο τὸν
Πατέρα καὶ Πλάστη µας; Γιατί τόση ἀπαξία στὴν
βοήθεια τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ µας; ∆ὲν ζοῦµε σὲ
ἄθεη χώρα. Οὔτε ποτὲ θέλουν οἱ Ἕλληνες νὰ
γίνῃ ἡ Ἑλλάδα ἄθεο κράτος. Εἴµαστε ὀρθόδοξοι
χριστιανοὶ καὶ ἐφόσον δὲν ἐθελοτυφλοῦµε σὲ
κάθε τόπο ἑλληνικὸ βρίσκουµε στὸ χῶµα
ἱδρῶτα καὶ αἷµα ὁσίων µαρτύρων καὶ νεοµαρτύρων.
(Συνέχεια στη σελ. 20)

“Και έσεσθε µισούµενοι υπό πάντων δια το όνοµά µου^
και θριξ εκ της κεφαλής υµών ου µή απόληται^ εν τη
υποµονή υµών κτήσασθε τα ψυχάς υµών”.
(Λουκ. κα’17 -19)

Οι Αγρινιώτες
Επιστολή του
Αρχιµανδρίτου Παύλου καλλιτέχνες Γαρουφαλής
και Μποκόρος δίνουν
Ντανά προς τον
το «παρών» στην
πρωθυπουργό της Ελλάδος
εικαστική έκθεση
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
(Σελ. 6)

«Σαλαµίς 480 π.Χ.»

(Σελ. 20)

«∆εν παραβιάστηκε το πρωτόκολλο- έγιναν από το
νοσοκοµείο οι διαδικασίες για τον µοριακό αναλυτή»

Είναι πολλά τα ζητήµατα που περιστρέφονται
γύρω από το Νοσοκοµείο Αγρινίου την ώρα που κορυφώνεται η µάχη µε την πανδηµία και το υγειονοµικό
προσωπικό τη δίνει µε όλες του τις δυνάµεις. Η διασπορά του ιού σε ασθενείς είναι η τελευταία αρνητική εξέλιξη ωστόσο τις προηγούµενες ηµέρες µεγάλη
διάσταση έλαβαν οι καταγγελίες πως νοσηλεύτριες
εργάστηκαν αν και ήταν θετικές στον κορωνοϊό κάτι
που ωστόσο αγνοούσαν εξαιτίας της µεγάλης καθυστέρησης στην έκδοση των αποτελεσµάτων των
µοριακών τεστ στα οποία υπεβλήθησαν.
Νοσοκοµειακοί παράγοντες υποστήριξαν πως οι
διαδικασίες προµήθειας του µοριακού αναλυτή
βρίσκονται σε προχωρηµένο στάδιο µε τις διαδικασίες να ξεκινούν αφότου στις 28/5 και 1/6/2020
έγιναν τα αιτήµατα για προµήθεια µοριακού αναλυτή
από τους Συντονιστές ∆ιευθυντές χειρουργικού και
παθολογικού και στις 26/6 από την Ιατρική Υπηρεσία.
Εντός του Ιουλίου δόθηκε θετική γνωµοδότηση

του επιστηµονικού συµβουλίου και εγκρίθηκε η σκοπιµότητα και η χρηµατοδότηση του διαγωνισµού ενώ
στις 11/8 το αίτηµα εστάλη στην ΥΠΕ. Ταυτόχρονα
συστάθηκε επιτροπή προδιαγραφών που κατατέθηκαν άµεσα και βγήκαν σε δηµόσια διαβούλευση στις
12/10 και 6/11.
Οι προδιαγραφές οριστικοποιήθηκαν στις 20/11
και το διοικητικό συµβούλιο ακολούθως τις ενέκρινε
όπως και τον προϋπολογισµό ώστε µέσω της ΥΠΕ να
σταλούν προς έγκριση στο Κεντρικό Συµβούλιο Υγειονοµικών Περιφερειακών.
Πλησιάζει προς το τέλος της δηλαδή µια διαδικασία στην οποία ενεπλάκησαν οι Ιατρική Υπηρεσία,
επιστηµονικό συµβούλιο, διοικητής, διοικητικό
συµβούλιο και ΥΠΕ. Βέβαια ουδείς υποστηρίζει πως
θα αποτελέσει πανάκεια η προµήθεια του µοριακού
αναλυτή για τη διαχείριση της πανδηµίας την ώρα
που οι ελλείψεις σε έµψυχο δυναµικό είναι µεγάλες
και πολλά είναι τα ανοιχτά µέτωπα.

ÐËÇÑÙÌÅÍÏ ÔÅËÏÓ
ÔÁ×. ÃÑÁÖÅÉÏ
ÁÃÑÉÍÉÏÕ
ΚΩ∆ΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ
2006

ÈÅÓÅÉÓ

Τα διαλυµένα
σχολεία
έχουν
ηθικούς
αυτουργούς

Του Ã.Ó.

Από αυτές εδώ τις
γραμμές έχετε διαβάσει
πολλές φορές την αιρετική
άποψη ότι η πολιτική
τοποθέτηση πολλών γύρω
μας, στην φερόμενη ως
ελληνική κοινωνία, είναι
αποτέλεσμα όχι σκέψης
και γνώσης αλλά ψυχολογικών και άλλων απωθημένων. Ότι είναι πολλοί
αγωνιστές των δρόμων,
πολλοί
επαγγελματίες
επαναστάτες,
πολλοί
βολεμένοι που θα αλλάξουν τον κόσμο, οι οποίοι
χρειάζονται ψυχιατρική
βοήθεια, όχι πολιτική
ανάλυση ως προς τις
θέσεις τους.
Πως μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς εκείνους
που γιόρταζαν(!)- χωρίς να
ξέρει κανείς τον λόγοτην… επέτειο(!) της δολοφονίας ενός νεαρού παιδιού πριν από 12 χρόνια
και όχι μόνο «γιόρταζαν»
αλλά ήθελαν και να
κάνουν πορείες εν μέσω
πανδημίας κι αν γίνεται
και κάμποσα επεισόδια.
Ήρθαν λέει Τούρκοι(!)
σύντροφοί τους να διαδηλώσουν κι εκείνοι, έγιναν
επιθέσεις σε κάποιους
αστυνομικούς, η μία θα
μπορούσε να είναι και
δολοφονική.
Για ποιον λόγο; Για μια
επέτειο
καταστροφών
που έγιναν σε μια πόλη
που την άλλαξαν για
πάντα. Μια πόλη όπου
τάγματα εφόδου είχαν
βγει στον δρόμο και
υποχρέωναν καταστηματάρχες να έχουν μια ειδική
σημαία απέξω για να μην
τα σπάσουν! Ή έλεγχαν
ταυτότητες στον δρόμο!
Όπως έκαναν οι ναζί
στην Γερμανία κάποτε,
όπως έκαναν οι Τούρκοι
στην Πόλη το 1955. Γιατί
όλα αυτά; Για ένα παιδί
που χάθηκε άδικα, όχι από
σχέδιο αλλά από έναν
παλαβό που δικάστηκε και
καταδικάστηκε. Οπότε, τι
ακριβώς θέλουν όλοι οι
χούλιγκαν και όσοι έχουν
φτιάχνονται να κάνουν
πορείες όλη μέρα, κάθε
μέρα της ζωής μας, συνήθως με «μπροστινούς» τους
παραπάνω χούλιγκαν;
(Συνέχεια στη σελ. 2)