1ï ÐÁÍÅËËÇÍÉÏ
ÂÑÁÂÅÉÏ ÊÁËÕÔÅÑÏÕ
ÊÕÑÉÏÕ ÁÑÈÑÏÕ
***
ÔÉÌÇÔÉÊÇ ÄÉÁÊÑÉÓÇ
Áðü ôï ºäñõìá
ÐñïáãùãÞò
Äçìïóéïãñáößáò
Áè. Â. Ìðüôóç

ÁÄΕÓÌÅÕÔÇ ÅÂÄÏÌÁÄÉÁΙÁ ÅÖÇÌÅÑΙÄÁ
Ç áñ÷áéüôåñç ôïõ íïìïý Áéôùëïáêáñíáíßáò
×Üñéôé Èåïý, ðñþôç åöçìåñßäá óôï íïìü óå áíáãíùóéìüôçôá, áíáãíùñéóéìüôçôá, ðïéïôéêÜ ÷áñáêôçñéóôéêÜ, óõ÷íüôçôá áíÜãíùóçò ê.ëð.,
ìåôÜ áðü ðáíåëëáäéêÞ äçìïóêüðçóç ôùí åôáéñåéþí MRB, VPRC, Metron Analysis (ìå åíôïëÞ ôïõ õðïõñãåßïõ Åðéêñáôåßáò)
Ιδρυτής: ✝ ΑΝ∆ΡΕΑΣ Ι. ΚΑΝΗΣ - Ιδιοκτήτης, Εκδότης: ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΑ ΚΑΡΑΧΡΗΣΤΟΥ - ΚΑΝΗ - Γραφεία: Παναγοπούλου 10 & Ποιητών. ΤΗΛ.: 26410.29975, FAX: 26410.28614
Τιµή φύλλου 1 ΕΥΡΩ¸ Έτος 59o - E-mail: [email protected] - ÔÅÔÁÑÔÇ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020 - Αριθ. Φύλλου 2629

ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ

∆ΙΣΤΟΜΟ
Σήµερα, 10 Ιουνίου 2020, συµπληρώνονται 76
χρόνια από τη σφαγή στο ∆ίστοµο.
Ως ύστατο φόρο τιµής στους 228 συµπατριώτες
µας
που
κατέσφαξαν
οι
Γερµανοί,
επαναδηµοσιεύουµε το από της 22ας Φεβρουαρίου
2012 δοκίµιο, µε τον οµώνυµο τίτλο.
✽✽✽
10 Ιουνίου 1944. Ταπεινωµένοι οι Γερµανοί µετά τη
µάχη στο Στείριο, όπου νικήθηκαν κατά κράτος από τον
ελληνικό στρατό, γυρίζουν και µπαίνουν µέσα στο
∆ίστοµο. Στο χωριό βρίσκονται µόνο άµαχοι. Είναι
νωρίς το απόγευµα.
Τα λυσσαλέα ζώα µε µορφή ανθρώπου, αρχίζουν τη
σφαγή µε παράφορο τρόπο. Εκτελούν βρέφη, βιάζουν
γυναίκες και µετά τις σκοτώνουν, πυροβολούν
σκοτωµένους άνδρες ξανά, ξανά, ξανά. Ο ιερέας του
χωριού αποκεφαλίζεται.
Η σφαγή σταµάτησε όταν νύχτωσε. Τότε έφυγαν για
τη Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα περισσότερα σπίτια
του χωριού.
Φεύγοντας σκότωναν όποιον και ό,τι έβρισκαν
µπροστά τους. Ακόµα και σκύλους, άλογα, κότες...
Σύνολο 228 άνθρωποι, εκ των οποίων 117 γυναίκες
και 111 άντρες, ανάµεσά τους 53 παιδιά κάτω των 16
χρόνων.
✽✽✽
“Έρχονται, Θα µας σφάξουν όλους. Γρήγορα να
πάµε στο υπόγειο”.
Η φωνή του πατέρα µου έτρεµε από την αγωνία και
το φόβο του. Ήµουν 10 χρόνων τότε, µα καταλάβαινα
την ευθύνη του. Ήµασταν δεκατρείς άνθρωποι. Εγώ και
τα τρία µεγαλύτερα αδέλφια µου, οι γονείς µου, η γιαγιά,
ο παππούς, ο θείος µου (αδερφός του πατέρα µου), η
γυναίκα του και τα δυο ξαδέρφια µου. Είχαµε πάρει µαζί
µας και την 6χρονη Ελενίτσα των γειτόνων, µοναχοκόρη,
που οι Γερµανοί, τής σκότωσαν µάνα και πατέρα.
Μέναµε όλοι µαζί.
Οι πρώτες µηχανές µπήκαν στο χωριό και η φωνή
του πατέρα αντήχησε, αυτή τη φορά, πιο σιγανή, µα πολύ
αγωνιώδης: “Γρήγορα, όλοι στο υπόγειο”. Κλειδώσαµε
το πάνω σπίτι και µπήκαµε στο µικρό υπόγειο. Ο ένας
έσφιγγε το χέρι του άλλου. Σκοτάδια. Ο Κωστάκης, ο
12χρονος αδελφός µου, άρχισε να κλαίει. Το ίδιο και η
Χριστίνα η ξαδέλφη µου. “Θα µας σκοτώσουν όλους”,
έλεγε. “Πάψτε, ησυχία”, είπαν µε µια φωνή ο πατέρας
και ο θείος. “Μη µιλάει κανένας. Μόνο να ανασαίνετε”.
Τα γερµανικά τζιπ και οι µοτοσικλέτες είχαν σβήσει
τις µηχανές τους. Κατέβηκαν στο δρόµο και ο
επικεφαλής τους άρχισε να τους δίνει ψυχρά, κοφτά και
δυνατά, διαταγές.
Οι πρώτοι πυροβολισµοί που ακούστηκαν, ήταν από
το σπίτι του κυρ-Στράτου. Τρία σπίτια µετά το δικό µας.
Πέντε παιδιά είχε, το µικρότερο 3 χρόνων, το Φωτάκη.
Είχε και τη µάνα του και τη θειά του.
Τους σκότωσαν όλους...
Οι πυροβολισµοί πύκνωσαν. Σκότωναν, φώναζαν
και έβριζαν µαζί.
Η µάνα µου δεν άντεξε. Αγκάλιασε µε το ένα της χέρι
εµένα και µε το άλλο τη µεγάλη µου αδερφή, την
Αγγέλα, που ήταν δίπλα της και ξέσπασε σε αναφιλητά,
που την τράνταζαν ολόκληρη. “Τα παιδιά µου”,
ούρλιαζε, “τα παιδιά µου, δεν θα τα ξαναδώ”.
Της έκλεισε το στόµα ο πατέρας. “Θες να µας
σκοτώσουν µια ώρα γρηγορότερα;” της είπε.
Η µπότα έσπασε την ξύλινη εξώπορτα του σπιτιού της
κυρα- Φωτεινής δίπλα µας. Ήταν δύο. Φώναζαν µε
θυµό. Πυροβόλησαν τη µέσα πόρτα του σπιτιού και
µπήκαν. Το σπίτι ήταν άδειο. Η κυρα-Φωτεινή πέθανε
πέρσι απ’ τον καηµό της που έχασε το µοναχογιό της, 19
χρόνων παληκάρι, στον πόλεµο.
Άρχισαν να πυροβολούν στο άδειο σπίτι, βρίζοντας
που δεν βρήκαν κανέναν να σκοτώσουν. Βγήκαν έξω και
πυροβόλησαν ένα αδέσποτο σκυλί που πέθανε επιτόπου.
Έβγαλαν όλο το µένος τους στο φτωχό ζώο.
(Συνέχεια στη σελ. 2)

Χαµόγελα σε παιδάκια της
Κανάγκας του Κογκό µε
αγρινιώτικη συνεισφορά

Αδιάκοπο είναι το κοινωνικό έργο της Μητρόπολης
Κανάγκας του Κονγκό της
Αφρικής που στηρίζεται και
από το Αγρίνιο όπου εδρεύει ο
Πανελλήνιος Σύλλογος Ορθοδόξου Ιεραποστολής « Άγιος
Κοσμάς ο Αιτωλός»
Όπως έκανε γνωστό ο
Αγρινιώτης
Μητροπολίτης
Κανάγκας Θεοδόσιος, στην
επικοινωνία του με τον ιεραποστολικό σύλλογο, σε υποσιτισμένα παιδιά σε Ίδρυμα της
Κανάγκας
προσφέρθηκαν
τρόφιμα, ρούχα, παπούτσια και παιχνίδια.
“Αγαπητοί μου αδελφοί! Για άλλη μία φορά
σήμερα σκορπίσαμε χαρά, αγάπη και χαμόγελα
σε ταλαιπωρημένα, φτωχά και υποσιτισμένα
παιδιά σε Ίδρυμα της Κανάγκα. Την πρώτη
φορά τους προσφέραμε τρόφιμα. Αυτή τη φορά
ρούχα, παπούτσια και παιχνίδια. Προσφέραμε
αυτά που μας πρόσφερε ο κόσμος της Θεσσαλονίκης μέσα από τον σύλλογο εξωτερικής ιεραποστολής. Σε λίγο καιρό θα σκορπίσουμε
χαμόγελα από την αγάπη του κόσμου της Πάτρας και του Αγρινίου. Σας ευχαριστούμε όλους. Ο
Θεός να σας ευλογεί. Τα δικά σας παιδιά να μη

στερούνται τίποτα και να χαίρονται μέσα στην Αγία μας
Εκκλησία. Να σας ανταποδίδει ο
Θεός ότι προσφέρετε στην ιεραποστολική Μητρόπολη μας“,
ανέφερε
ο
Μητροπολίτης
Κανάγκας.
Θυμίζουμε πως σκοπός του
Πανελλήνιου Συλλόγου Ορθοδόξου Ιεραποστολής «Άγιος
Κοσμάς ο Αιτωλός» είναι η
συμβολή με κάθε πρόσφορο
μέσο στη διάδοση της Ορθόδοξης Πίστης στους μη χριστιανικούς λαούς της Αφρικανικής
Ηπείρου και η άσκηση φιλανθρωπικού και
πολιτιστικού έργου στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
Κυρίως σκοπός είναι “η συνοδοιπορεία των
μελών του Συλλόγου μετά του Σεβασμιωτάτου
Μητροπολίτου Κανάγκας (Κογκό Αφρικής) κ.κ.
Θεοδοσίου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στο
δρόμο της Ορθόδοξης Ιεραποστολής και η παντοειδής διαπροσωπική, εκκλησιαστική, υλική
και ηθική συμπαράσταση στο έργο του, όπου κι
αν βρεθεί διακονώντας ιεραποστολικά την Ορθόδοξη Εκκλησία», όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Κοινωνικός τουρισµός:
Πώς θα πάρετε voucher 30
ευρώ την ηµέρα
(Σελ. 20)

Λευκάδα: Κάθετη πτώση στο
90% λόγω έλλειψης των
τουριστών εξωτερικού
(Σελ. 2)

Εκτροπή οχήµατος κοντά στον
κόµβο Κουβαρά-“Άγιο” είχε
τετραµελής οικογένεια
(Σελ. 20)

Σταδιακή επαναλειτουργία
της ∆ηµοτικής
Βιβλιοθήκης Αγρινίου

Συλλήψεις
αλλοδαπών
µετά από
έλεγχο σε
λεωφορείο του
ΚΤΕΛ στην
Ιόνια Οδό
(Σελ. 20)

∆ιαµαρτυρία
της Α’ ΕΛΜΕ:
αγνοήθηκε
το αίτηµα για
βαθµολογικό
κέντρο στο
Μεσολόγγι
(Σελ. 20)

(Σελ. 20)

Παπαθανάσης:
Και τα
πανηγύρια θα
γίνουν και θα
χορέψουµε
(Σελ. 20)

ÐËÇÑÙÌÅÍÏ ÔÅËÏÓ
ÔÁ×. ÃÑÁÖÅÉÏ
ÁÃÑÉÍÉÏÕ
ΚΩ∆ΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ
2006

ÈÅÓÅÉÓ

«Τα είπαµε
εγκαίρως
και αµαρτίαν
ουκ έχωµεν»

Του Ã.Ó.

Δεν μπορείς να
πείσει τους ανθρώπους
για κάτι που δεν θέλουν
να πειστούν. Αν κάποιος
ειδικός
επιστήμονας
αυτή την εποχή λέει ότι
δεν
μπορούμε
να
κάνουμε πάρτι, θα
έπρεπε να λέμε «εντάξει,
θα κάνουμε υπομονή και
δεν θα κάνουμε πάρτι».
Όμως όχι, εμείς λέμε
«πρέπει να κάνουμε
πάρτι, έτσι είναι η
Ελλάδα, δεν γίνεται
χωρίς πάρτι». Δηλαδή
απλά επειδή εμείς έτσι
είμαστε,
ίσως
ο
κορωνοϊός επανέλθει
και
μετά
δεν
ξανακάνουμε πάρτι για
καιρό.
Βέβαια, υπάρχει και
χειρότερο: να λέμε ότι
πάντα
έπρεπε
να
κάνουμε πάρτι και
κακώς τα διακόψαμε,
ήταν ένα ψέμα για να
μας…
δεν
ξέρω,
ακριβώς.
Να
μας
φτωχύνουν;
Μα
ψάχνουν για λεφτά
τώρα!
Να
μας
περιορίσουν
την
ελευθερία; Μα γλώσσα
δεν έχουμε βάλει μέσα!
«Φοβάμαι ότι δεν θα
χρειαστούμε τουρίστες
για να έχουμε αύξηση
των κρουσμάτων, θα τα
καταφέρουμε και μόνοι
μας»,
δήλωσε
ο
Αλκιβιάδης Βατόπουλος,
σ η μ ε ι ώ ν ον τ α ς
χαρακτηριστική πως την
εικόνα από το beach bar
στη Μύκονο θα τη
χρησιμοποιεί
στα
μαθήματά του για να
διδάξει «τι σημαίνει
ε υ κ α ι ρ ί α
υπερμετάδοσης».
Ο κ. Βατόπουλος
σημείωσε πως 300
άνθρωποι σε ένα πολύ
μικρό χώρο, όπου ο
κόσμος χορεύει και
τραγουδάει,
«άρα
παίρνει
και
βαθιές
ανάσες
είναι
ο
καλύτερος
τρόπος
μετάδοσης» και πως ένα
άτομο μπορεί να τους
κολλήσει όλους
(Συνέχεια στη σελ. 2)