31.697
ΟΘΟΝΗ
* Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΩΝ ΠΑΠΙΩΝ,
ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ
ΤΟ ΜΙΚΗΣ ΑΙΤΙΛΙΕΣ Ε
* Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Ετος 105. • Αρ. φύλλου 31.697 • Ιδρυτής: Γ. Α. Βλάχος
Ημερήσια Πολιτική και Οικονομική Εφημερίδα
ΑΘΗΝΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014
9771109 004206
www.kathimerini.gr • Με τις προσφορές € 4,00
Η «ΚΟΚΚΙΝΗ ΖΩΝΗ» ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΥΡΚΑΓΙΩΝ
Προάστια σε μόνιμο κλοιό
Πώς ο κύκλος των φυσικών καταστροφών αλλάζει το τοπίο και τις συνθήκες ζωής στα βόρεια της Αττικής
Σε «κόκκινη ζώνη» των φυσικών καταστροφών έχουν μετατραπεί οι άλλοτε
«προνομιούχοι» οικισμοί στα βόρεια
της Αττικής. Οι περισσότεροι περιαστικοί δήμοι, που έχουν αναπτυχθεί
κοντά στα δάση, παρότι είναι διαρκώς
ευάλωτοι, δεν έχουν τοπικά σχέδια
δράσης για την πρόληψη των πυρκαγιών. Η «Κ» μίλησε με κατοίκους που
έζησαν την τελευταία πυρκαγιά, αλ
λά και τις προηγούμενες. Κατέγραψε
μαρτυρίες και στελεχών της Πυροσβε
στικής για την πορεία που ακολούθη
σε το πύρινο κύμα και τις συνθήκες
που οδήγησαν στην εξάπλωσή του
μέσα στον αστικό ιστό. Το χαμένο
φυσικό κεφάλαιο, όπως αποτυπώνε
ται σε χάρτες και αεροφωτογραφίες.
Παράλληλα, οι επιστήμονες εξηγούν
τις, μόνιμες πλέον, κλιματικές αλλα
γές και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον
της Αττικής. Σελ. 4-8
Η λίμνη Μαραθώνα, όπως φωτογρα
φήθηκε από το ελικόπτερο της Πολεμι
κής Αεροπορίας το πρωί της Τρίτης.
ΧΡΟΝΙΚΟ
Οι 40 ώρες της φωτιάς
που κατέβηκε από
το βουνό στην πόλη
Σελ. 4-5
ΑΥΤΟΨΙΑ ΑΠΟ ΨΗΛΑ
Τι δείχνουν
οι αεροφωτογραφίες
της επόμενης ημέρας
Σελ. 6
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
«Ηταν σαν να σε
προσπερνάει κάποιος με
160 χιλιόμετρα την ώρα»
Σελ. 4-5
Το εσωτερικό ενός σπιτιού στη Ραπαντώσα μετά την πυρκαγιά. Πολλοί οικισμοί της βόρειας Αττικής βρίσκονται τα τελευταία χρόνια στον «δρόμο» της φωτιάς.
ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΚΛΙΜΑ
Εύφλεκτα δάση,
πύρινες νύχτες και
απανωτοί καύσωνες
Σελ. 7
ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΚΟΥΡΣΚ
Το μεγάλο ρίσκο
του ουκρανικού
αντιπερισπασμού
Η εισβολή στο Κουρσκ προκάλεσε αιφ
νιδιασμό και σύγχυση στη Ρωσία. Οι
ουκρανικές δυνάμεις προελαύνουν,
τσαλακώνοντας το γόητρο του Πούτιν.
Μπορούν να κρατήσουν το νέο μέτωπο,
Τι παρενέργειες μπορεί να έχει η διείσ
δυσή τους στο ρωσικό έδαφος; Σελ. 14
ΓΡΑΦΟΥΝ - ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΗΝ «Κ»
Ο Αντονι Σκαραμούτσι περιγράφει τη συνεργασία του
με τον Τραμπ και εξηγεί τις
| αδυναμίες του.
Σελ. 15
Η Μαριάννα Κάλμπαρη με
λάει για τις «Ικέτιδες» του
Αισχύλου, αλλά και για το
Θέατρο Τέχνης.
Τέχνες & Γράμματα, σελ. 7
Ο Σπύρος Μουλόπουλος
| θυμάται τα ιατρικά πειράματα στην Ελλάδα της δεκαετί
ας του '50.
Σελ. 29
Ο Χρήστος Ροζάκης γράφει για το επεισόδιο στην
Κάσο και την προοπτική των
ελληνοτουρκικών.
Σελ. 22
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ
Ο πόλεμος
της μνήμης
στον Γράμμο
Το ΚΚΕ επιχειρεί να ορίσει με μνημεία
και σύμβολα το βουνό που σημαδεύ
τηκε από τον Εμφύλιο, οργανώνοντας
ως υπαίθριο μουσείο το νοσοκομείο
του ΔΣΕ. Στην άλλη άκρη του τοπίου
της μνήμης, το Πάρκο Εθνικής Συμ
φιλίωσης. Σελ. 18-19
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ
Επιπλέον έσοδα
440 εκατ. ευρώ
λόγω τεκμηρίου
Αισθητή είναι η διαφορά στα έσοδα που
απέδωσε το νέο σύστημα φορολόγη
σης των ελευθέρων επαγγελματιών
με τα τεκμήρια, το οποίο εφαρμόσθη
κε για πρώτη φορά, επιφέροντας ως
ένα βαθμό μια ισορροπία σε σχέση με
τους μισθωτούς. Οικονομική Κ, σελ. 47
ΑΜΑΡΤΙΑΙ ΓΟΝΕΩΝ
Οικογένεια
Τσιτσιπά και άλλα
δράματα
Η ανοιχτή σύγκρουση του Στέφανου
Τσιτσιπά με τους γονείς του και ο
υπερπροστατευτικός κλοιός της ελλη
νικής οικογένειας. Τι έχουν να πουν
για το θέαμα ενός γιου που δεν διστά
ζει να βρίσει δημοσίως τον πατέρα
του οι ψυχαναλυτές; Σελ. 20
THE HENRY MOORE FOUNDATION/COURTESY GAGOS
Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ 1951 ΚΑΙ Η ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Οταν ο Χένρι Μουρ ανέβηκε στην Ακρόπολη
Το άγνωστο ταξίδι του Βρετανού γλύπτη στην Ελλάδα που επηρέασε το έργο του
«Ο Παρθενώνας, κάτω από τον γαλάζιο
ουρανό, είναι η μεγαλύτερη συγκίνη
ση που ένιωσα ποτέ», είχε δηλώσει ο
Χένρι Μουρ μετά την επίσκεψή του
στον Ιερό Βράχο το 1951. Οπως εξη
γεί ο διευθυντής του Ιδρύματος Χένρι
Μουρ, Γκόντφρι Γουέροντεϊλ, ενόψει
της έκθεσης έργων του Βρετανού γλύπτη, ο Μουρ επηρεάστηκε από την αρ
χαιοελληνική γλυπτική, όπως φαίνεται
και στο έργο της φωτογραφίας, «Falling
Warrior». Τέχνες & Γράμματα, σελ. 33
ΚΥΡΙΟ ΑΡΘΡΟ
Ποιο μοντέλο
χρειαζόμαστε
Ο πολιτικός θόρυβος
που ακολουθεί και
θε φυσική καταστρο
φή καταλήγει να απο
προσανατολίζει από το
πραγματικό ζητούμενο:
Έχουμε μηχανισμό που
λιτικής προστασίας που
λειτουργεί επαγγελματικά, ανεξάρτητος από
πολιτικές επιρροές;
Που μπορεί να μαθαί
νει από τις αδυναμίες
και τα επιχειρησιακά
του λάθη, να αξιοποι
εί την τεχνολογία και
να προσαρμόζεται στις
ακραίες κλιματικές αλ
λαγές; Έχουν γίνει βήματα προς αυτή την
κατεύθυνση. Οπως απο
δείχθηκε, τα περιθώρια
βελτίωσης είναι ακόμη
μεγάλα. Για να επιτύ
χει αυτός ο μηχανισμός
έχει ανάγκη από μια άλ
λη κουλτούρα στην αυ
τοδιοίκηση. Εχει ανά
γκη και από την ενεργό
συμμετοχή των πολιτών, ιδίως στις περιοχές που είναι διαχρονι
κά πιο ευάλωτες.