Πρωτοσέλιδα εφημερίδων και εξώφυλλα περιοδικών
Πρωτοσέλιδο Εστία:
Newspaper website Website







Recognized text:
τα πράγματος - ΑΔΩΝΙΣ ΚΎΡΟΥ
Διευθυντής (1898-1918)
ΑΧΙΛΛΕΎΣ Α. ΚΎΡΟΥ
(1918-1950)
ΚΥΡΟΣ Α. ΚΎΡΟΥ
(1918-1974)
ΑΔΩΝΙΣ ΚΥΡΟΥ
(1974-1997)
ΑΛΕΞΗΣ ΖΑΟΥΣΗΣ
(1997-2015)
Τρίτη
21 Μαρτίου 2023
ΕΣΤΙΑ
ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΣ • ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1876
Ὁσίου Ιακώβου τοῦ ὁμολογητοῦ. Θωμᾶ πατρ. Κων/πόλεως
Νέα Σελήνη ΙἈνατολή ἡλίου 6.28′ – Δύσις ἡλίου 6.38
τοῦ Μανώλη Κοττάκη
Δέν εἶναι στέρφα
ἡ ἐποχή
ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ποῦ τό διάβασα, ἀλλά
ἰσχύει ἀπολύτως: οἱ μεγάλες ἀλλαγές
κυοφοροῦνται μέσα στην σιωπή. Πρίν
γίνουν δρόμος, πανώ, τάση στο twitter,
εὕρημα σέ δημοσκόπηση, ἀνάρτηση
“viral’ στο facebook, καβγάς στήν Βουλή, πάννελ στήν τηλεόραση, τίς μεγάλες ἀλλαγές τίς ἀνακαλύπτουμε
στίς ἀτομικές δημιουργίες. Στά μείζονα αριστουργήματα τῆς ἀνθρώπινης
ψυχῆς: στην ποίηση καί στά ποιήματα.
Στήν λογοτεχνία, στά λογοτεχνήματα καί στά μουσικά ρεύματα. Στό Θέατρο, Ἀρχαῖο καί Νέο. Στήν ζωγραφική
καί στά βιβλία. Στόν κινηματογράφο.
Στούς τοίχους καί σέ αὐθόρμητα συνθήματα. Σέ αὐτό ὅπου ἀποτυπώνεται
ἡ ἀνθρώπινη σκέψη καί ὀνομάζουμε
πολιτισμό. Καί τίς συναντάμε ἐκεῖ τίς
ἀλλαγές, στίς σιωπές, στά ἀνθρώπων
ἔργα, γιατί ἐκεῖ μέσα στήν μοναξιά
μας ὅπου ἀναμετρώμεθα μέ τόν ἑαυτό μας καί κανέναν ἄλλο, ἐκεῖ ἀκριβῶς
γεννιέται ἡ ἀλλαγή. Μέσα στον καθένα, ξεχωριστά. Καί ἔπειτα γίνεται λέξη
στα συλλαλητήρια, βοή στά ἀμφιθέατρα, σύνθημα πού ἀντηχεῖ στό διαδίκτυο, καμμιά φορά καί λέξεις στά χείλη πεφωτισμένων πολιτικῶν.
Ἄν διατρέξουμε τήν ἱστορία τῆς
πατρίδας μας, θά διακρίνουμε εὔκολα ὅτι τό σπέρμα τῶν μεγάλων κοινωνικῶν ἀλλαγῶν εἶναι καταγραφήμένο προηγουμένως στά ἑλληνικά
γράμματα. Πρίν αὐτές γίνουν μεγάλη ἀπαίτηση. Θά τίς βροῦμε στίς μεγάλες ἁψιμαχίες καί κόντρες γιά τήν
ἑλληνική γλώσσα, τούς προηγούμενους αἰῶνες. Θά τίς βροῦμε στήν
θρυλική γενιά τοῦ 1930, πού ὅπως
ἔγραφε ὁ Γιῶργος Θεοτοκᾶς εἶχε τήν
φιλοδοξία νά τρυπώνει μέ τήν μορφή δοκιμίου στήν τσάντα ἑνός φοιτητῆ. Ὁ στόχος της ἦταν ἡ «ἐπίδραση». Θά τίς βροῦμε στήν μεγάλη συνάντηση ἑνός δεξιοῦ ποιητῆ μέ ἕναν
Συνέχεια στην σελ. 3
ΠΕΝΝΙΕΣ
ΕΙΔΗΣΟΥΛΕΣ
ΠΕΡΙΕΡΓΑ
• Ἔκπληξη προεκάλεσε σέ ὅσους ἐπέλεξαν νά κάνουν βόλτα μπροστά στην Βουλή ὅταν εἶδαν ξαφνικά μπροστά τους τό ... ἱππικό. Πρόκειται γιά
ἱππεῖς τοῦ Στρατοῦ πού παρήλασαν στο κέντρο
δοκιμαστικά ἐν ὄψει τῆς στρατιωτικῆς παρελάσεως τῆς 25ης Μαρτίου. Τά ἄλογα μετεφέρθησαν μέ
φορτηγά ἀπό τό στρατόπεδο τῆς Αὐλώνας γιά
νά κάνουν πρόβα στο Σύνταγμα τά μεσάνυκτα,
ἐνῷ στήν συνέχεια ἐπέστρεψαν στήν βάση τους.
Θά εἶναι ἡ πρώτη φορά μετά ἀπό πολλά χρόνια
πού στήν στρατιωτική παρέλαση θά μετέχει καί
ἴλη ἱππικοῦ.
• Γιά ἕκτη συνεχῆ φορά, ἡ Φινλανδία κατέλαβε
χθές τήν θέση τῆς πιό εὐτυχισμένης χώρας στον κόσμο, σύμφωνα μέ τόν ἐτήσιο δείκτη πού συντάσσεται ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ ΟΗΕ, καί πού ἀπεκάλυψε ὅτι ἡ καλοσύνη βρίσκεται σε σημαντική ἄνοδο στήν Οὐκρανία, ἀλλά ὑποχωρεῖ στήν Ρωσσία.
Στήν Οὐκρανία, παρά τά «ἐκτεταμένα δεινά καί τίς
καταστροφές» μετά τήν ρωσσική εισβολή τό 2022,
ὑπάρχει «μιά ἰσχυρότερη αἴσθησις κοινοῦ στόχου,
καλοσύνης καί ἐμπιστοσύνης στήν οὐκρανική ἡγεσία», ἀπ᾽ ὅ,τι μετά τήν προσάρτηση τῆς Κριμαίας τό 2014 ἀπό τήν Ρωσσία, δήλωσε ὁ καθηγητής
Γιάν-Ἐμανουέλ Ντέ Νέβ, ἐκ τῶν συντακτῶν τῆς με
λέτης. Τό 2022 «ἡ καλοσύνη ἐνισχύθηκε σημαντικά στήν Οὐκρανία, ἀλλά ὑπεχώρησε στήν Ρωσσία» σύμφωνα μέ τόν ἴδιο, ἀναφερόμενος σέ ἐνέργειες, ὅπως τό νά βοηθεῖ κάποιος ἕναν ἄγνωστο ἤ νά
κάνει μιά δωρεά. Ἡ μοναδική νέα χώρα μεταξύ τῶν
20 πιό εὐτυχισμένων εἶναι ἡ Λιθουανία, πού ἀνέβηκε στην 20ή θέση ἀφήνοντας τήν Γαλλία στήν
21η– ἐνῷ ἡ κατάταξις τῆς Ἐσθονίας ἔπεσε ἀπό τήν
66η το 2017 στην 31η τό 2023. Ἡ Ἑλλάς παρέμεινε στήν 58η θέση.
ΚΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΑ
Η «ΕΣΤΙΑ» ΤΙΜΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΕΩΣ
«Μά τόσο σκάρτος
ἦταν ὁ καιρός μας;»
Πότε πότε μᾶς θυμᾶται τό
μέλλον
ὅσο μακριά κι ἄν βρίσκεται,
ὅλο καί κάποιο μήνυμα λαβαίνουμε,
γραμμένο πάντα βιαστικά
γιατί διαρκῶς
ἀναχωρεῖ
γιά πιό μακριά ἀκόμα.
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΒΑΦΗΣ
«Πόσο κρύο μές στήν ἱστορία» - «Δίσκος μέ ἀντίδωρα ἡ Ἑλλάς»
«Πότε πότε μᾶς θυμᾶται τό μέλλον, ὅλο καί κάποιο μήνυμα λαβαίνουμε»
Τήν δύσκολη ζωή μου ἀσφαλῆ νά
ἐγώ στήν Τράπεζα τοῦ Μέλλοντος ἐπάνω
πολύ ὀλίγα συναλλάγματα θά βγάλω.
Κεφάλαια μεγάλ᾽ ἄν ἔχει ἀμφιβάλλω.
Κι ἄρχισα νά φοβοῦμαι μή στήν πρώ
τη κρίσι
ἐξαφνικά τάς πληρωμάς της
σταματήσει.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ
Ἔτσι ἦταν ἡ Ἑλλάδα πάντοτε
ἕνας δίσκος μέ ἀντίδωρα.
Κανένας δέν τή χόρτασε.
Ἡ Ἑλλάδα πού λές, δέν εἶναι μόνο
πληγή, μπρούντζινο σῶμα... μπρούντζινο πῶμα ἡ Ἑλλάδα στά χείλη μου.
Νύχτα θέλει να πετάξει καί μπαίνω
στό Ἑλληνικό μ᾽ ἕνα προαίσθημα κακό σάν τόν ἀδιάβαστο στήν
τάξη. Ἀφίξεις καί ἀναχωρήσεις
· καί φῶτα ἐχτυφλωτικά,
ἐδῶ μαθαίνεις μυστικά
πού δέν τά λένε στίς εἰδήσεις.
ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΤΙΕΡΗΣ
Μαθαίνω κάνει
πάντα παγωνιά.
Κι ἐσύ δέν πῆρες
φεύγοντας
Οὔτε κουβέρτα.
Νά σκεπάζεσαι
Μέ τό χῶμα
ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΤΤΙΚΗ. Νεφώσεις, τό ἀπόγευμα πιθανότης βροχῆς. Θερμ. ἕως 19β.
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Νεφώσεις, τοπικές βροχές. Θερμ. ἕως 16β.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΓΕΡΜΕΝΗΣ
Πόση ζωή χωράει μές σέ μιά βαλίτσα;
Πόση πατρίδα μές σέ μιά καρδιά;
Πόση ἐλπίδα μέσα σε δυό μάἬμουν τυχερός, γιατί ὁ πατέρας μου
ἦταν βιβλιοφάγος. Στό Ιατρεῖό του, στο
Ισόγειο τοῦ σπιτιοῦ μας, ὑπῆρχε μιά με
γάλη, ξύλινη βιβλιοθήκη, γεμάτη βιβλία
κάθε είδους. Ἀπό τόν «Ελευθερουδάκη»,
μέχρι κάποια μικρά, ἀμεταχείριστα βιβλιαράκια. Ἔτσι, ἀπό παιδί, περνοῦσα ἀρκετή ώρα ξεφυλλίζοντας τις σελίδες τους.
Ἀρχῆς γενομένης ἀπό τίς εἰκόνες, πού τίς
ἀναζητοῦν πάντα τά μάτια τῶν παιδιῶν.
Μέχρι τό πένθος τοῦ σταθμοῦ
Πόσο αἷμα πάνω στο σταυρό;
Πόσο κρύο μές στήν ἱστορία;
Πόση σιωπή μές τόν πολιτισμό;
Μέχρι τή νέα βαρβαρότητα
Μά πόσο σκάρτος ἦταν ὁ
καιρός μας;
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Βλέπω τά ἔθνη,
ἄλλοτες
ἀλαζονικά,
παραδομένα
στή σφῆκα
καί στό
ξινόχορτο.
ΚΑΤΕΡ. ΑΓΓΕΛΑΚΗ-ΡΟΥΚ
Πρόσεξε μόνο μήν
ἡ ζωντανεμένη
ἀνάμνηση
πέσει πάνω στο σωρό
ἀπ' τίς προδομένες
προσδοκίες σου
τ' ἀναπάντητα
ὄνειρά σου.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ
ADHNAM
Σφυρίζουν τα καράβια τώρα πού βραδιάζει στον Πειραιᾶ
σφυρίζουν ὁλοένα σφυρίζουν μά δέν κουνιέται κανένας ἀργάτης"
καμιά ἁλυσίδα δέν ἔλαμψε βρεμένη στό
στερνό φῶς πού βασιλεύει
ὁ καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μές
στ' ἄσπρα καί στά χρυσά.
Ὅπου καί νά ταξιδέψω ἡ Ἑλλάδα μέ
πληγώνει· παραπετάσματα βουνῶν
ἀρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες...
Τό καράβι πού ταξιδεύει τό λένε
ΑΓΩΝΙΑ 937.
Ἀριθμ. φύλ. 42508
Ετος 147ο
Τιμή 1,5 €
ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ
Μιά διαδήλωση τότε ἀναστάτωσε τήν πόλη
μ' ἕνα καινούργιο σύνθημα ἀνάμεσα στά
γνωστά:
«Ἐμπρός γιά τή δημοκρατική ἀσχήμια».
Μετά ἀπό πέντε χρόνια μιά διαδήλωση
ἀκόμη μεγαλύτερη, πιό μαχητική
καλοῦσε νά στρατευτοῦμε μ᾿ ἕνα μονάχα σύνθημα:
ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ
«Ἐμπρός γιά τήν ὑποχρεωτική ἀσχήμια».
Μά τό τσεκοῦρι μοναχά στό χέρι σάν κρατήσω,
καί τό τσεκοῦρι μου ψυχή μ’ ἕνα θυμό περίσσο.
Τάχα ποιός μάγος, ποιό στοιχειό τοῦ δούλεψε τ᾽ ἀτσάλι
καί νιώθω φλόγα τήν καρδιά καί βράχο τό κεφάλι,
καί θέλω να τραβήξω ἐμπρός
καί πλατωσιές ν᾿ ἀνοίξω,
ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ
Φοβᾶμαι τούς ἀνθρώπους
Ἡ ποίηση εἶναι μουσική ἀπό μόνη της
Θαύμαζα τίς εἰκόνες, έργα τέχνης μοναδικά, πού ὑπῆρχαν στα παλιότερα βιβλία.
Ἐλύτη, συζήτησα μέ τόν Ντίνο Χριστιανόπουλο, ήπια καφέ μέ τόν Νίκο Καββαδία. Πῶς τό λέει ὁ Σαββόπουλος,
σπουδαῖος αὐτός ποιητής τῆς δικῆς μου
γενιᾶς; «Γεννήθηκα στη Σαλονίκη, νὰ ἰδῶ
τούς ποιητές πρόλαβα ἐγώ»! Κι ὁ Πειραιᾶς καλός εἶναι, Διονύση...
Κι ὅταν εἶχα μάθει πιά νά διαβάζω,
συλλάβιζα ἀρχικά, κι ύστερα, καθώς,
ὡς φαίνεται, «τά ’παιρνα τά γράμματα», ὅπως ἔλεγαν οἱ παλαιοί, ἄρχισα να
διαβάζω. Κι ἔτσι, γνώρισα τούς ποιητές! Καί μάλιστα, όταν πέρασαν τα χρό- Πόσο μοῦ ἄρεσε νά διαβάζω ποινια, τούς γνώρισα κι ἀπό κοντά! Γνώρι-ήματα. Κάποιες φορές, μάλιστα, ἔπιανα τόν ἑαυτό μου νά τά διαβάζει φωνασα καί μίλησα μαζί τους, τόν Ὀδυσσέα
πού γέμιζαν τίς ταβέρνες
καί μ᾽ ἕνα Ναί νά τιναχτῶ,
μ᾿ ἕνα Ὄχι νά βροντήξω;
καί τά σπάζαν στα μπουζούκια κάθε βράδυ
καί τώρα τά ξανασπάζουν
ὅταν τούς πιάνει τό μεράκι
τῆς Φαραντούρη καί ἔχουν
καί «ἀπόψεις».
Φοβᾶμαι τούς ἀνθρώπους πού
ἄλλαζαν πεζοδρόμιο ὅταν
σέ συναντοῦσαν καί
τώρα σέ λοιδοροῦν
γιατί, λέει, δέν βαδίζεις ἴσιο δρόμο.
ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΠΑΣ
...Ὅταν μέ κυνήγαγε ἡ
πολιτική μέ κυνήγαγες
κ' ἐσύ. Τώρα πού σέ κυνηγάω ἐγώ ἔγινα σάν τήν
πολιτική καί ἴσως
πλέον ἀφόρητος
καί πλέον ἀνελέ.
ητος ἀπ' αὐτήν...
Επιμέλεια: Μάκης Δεληπέτρος
τοῦ Δημήτρη Καπράνου
χτά! «Στήν ἀρχή νόμιζα ότι ήσουν ψώνιο, ἀλλά ύστερα κατάλαβα ότι τά διάβαὁζες δυνατά γιά νά τά νοιώσεις καλύτερα»
μοῦ εἶπε, πολλά χρόνια ἀργότερα, ὁ μικρότερος ἀδελφός μου...
Λάτρευα τόν τρόπο πού οι ποιητές
ἔπλεκαν τίς λέξεις, τόν τρόπο πού τίς τα
κτοποιοῦσαν, ψηφῖδες πολύτιμες, ὥσπου
νά προκύψει ἡ ἁρμονία καί ἡ μουσικότητα.
Συνέχεια στην σελ. 4