Πρωτοσέλιδα εφημερίδων και εξώφυλλα περιοδικών
Πρωτοσέλιδο Μαχητής:







Recognized text:
1ï ÐÁÍÅËËÇÍÉÏ
ÂÑÁÂÅÉÏ ÊÁËÕÔÅÑÏÕ
ÊÕÑÉÏÕ ÁÑÈÑÏÕ
***
ÔÉÌÇÔÉÊÇ ÄÉÁÊÑÉÓÇ
Áðü ôï ºäñõìá
ÐñïáãùãÞò
Äçìïóéïãñáößáò
Áè. Â. Ìðüôóç

ÁÄΕÓÌÅÕÔÇ ÅÂÄÏÌÁÄÉÁΙÁ ÅÖÇÌÅÑΙÄÁ
Ç áñ÷áéüôåñç ôïõ íïìïý Áéôùëïáêáñíáíßáò
×Üñéôé Èåïý, ðñþôç åöçìåñßäá óôï íïìü óå áíáãíùóéìüôçôá, áíáãíùñéóéìüôçôá, ðïéïôéêÜ ÷áñáêôçñéóôéêÜ, óõ÷íüôçôá áíÜãíùóçò ê.ëð.,
ìåôÜ áðü ðáíåëëáäéêÞ äçìïóêüðçóç ôùí åôáéñåéþí MRB, VPRC, Metron Analysis (ìå åíôïëÞ ôïõ õðïõñãåßïõ Åðéêñáôåßáò)
Ιδρυτής: ✝ ΑΝ∆ΡΕΑΣ Ι. ΚΑΝΗΣ - Ιδιοκτήτης, Εκδότης: ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΑ ΚΑΡΑΧΡΗΣΤΟΥ - ΚΑΝΗ - Γραφεία: Παναγοπούλου 10 & Ποιητών. ΤΗΛ.: 26410.29975, FAX: 26410.28614
Τιµή φύλλου 1 ΕΥΡΩ¸ Έτος 59o - E-mail: [email protected] - ÔÅÔÁÑÔÇ 4 ΜΑΡΤΙÏÕ 2020 - Αριθ. Φύλλου 2617

ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ

Η ιστορία του
δηµοτικού µας πάρκου
(Τρίτη και τελευταία ενότητα)
ΟΜΩΣ τι µεσολάβησε ή µάλλον ποιος παρακίνησε τον
Τάσο Παπαστράτο για να κτίσει αυτά τα πολυλειτουργικά κτίρια;
Ο ΚΑΛΟΣ φίλος κ. Νίκος Γράψας µού διηγείται: «Ήταν
αρχές της δεκαετίας του 1960. Ο Τάσος Παπαστράτος µου
τηλεφώνησε ότι την εποµένη (Κυριακή) θα ερχόταν µε τη
σύζυγό του στο Αγρίνιο. Επιθυµούσε να συναντηθούµε. ∆ώσαµε
ραντεβού το πρωί στο πάρκο. Ήταν χειµώνας και έξω δεν
καθόσουν. Βαδίσαµε προς το περίπτερο για να πιούµε καφέ.
Όταν ανοίξαµε την πόρτα, ένα σύννεφο από µύγες µας…
υποδέχτηκε, πέφτοντας κυριολεκτικά πάνω µας. Τότε, η κα
Παπαστράτου γύρισε και µου είπε µε φλεγµατικό χιούµορ:
«Νίκο µου, οι µύγες είναι και αυτές µέρος του τοπικού
φολκλορικού χρώµατος…;»
ΛΙΓΟ αργότερα, όταν ήρθαν τα καφεδάκια, άρχισε να
αναλύει στον Τάσο Παπαστράτο την αναγκαιότητα της
ανέγερσης νέων κτιρίων, αφού τα υφιστάµενα είχαν ξεπεραστεί
πλέον από τον χρόνο και δεν ήταν πλέον κατάλληλα για να
ικανοποιήσουν τις δηµιουργηθείσες ανάγκες του κόσµου, που
συνεχώς αυξάνονταν». Να σηµειώσουµε ότι και ο κ. Νίκος
Γράψας ενίσχυσε µε τον λόγο του προς τον κ. Παπαστράτο την
άποψη της συζύγου του. Μα και ο κ. Τάσος δεν χρειάστηκε
πολύ, προκειµένου να πειστεί για το δίκαιον των απόψεων.
Έτσι, από την επόµενη εβδοµάδα ξεκίνησε τις διαδικασίες για
την υλοποίηση των νέων σχεδίων.
ΜΕΤΑ ΤΟ 1970, στο πάρκο αρχίζει ένας οργασµός
εκδηλώσεων. Καθιερώνεται ο διαγωνισµός τραγουδιού, τα
λεγόµενα «ταλέντα». Νέοι άνθρωποι, αρκετοί µε πραγµατικό
ταλέντο, άλλοι µε λιγότερο, ανέβαιναν στο πάλκο και
τραγουδούσαν ένα τραγούδι που είχαν επιλέξει. Κριτική
επιτροπή επιλέγει τους καλύτερους και στο τέλος του
διαγωνισµού τον καλύτερο. Αυτός ο διαγωνισµός γινόταν
σχεδόν κάθε εβδοµάδα. Επίσης, καθιερώνεται διαγωνισµός
ταχυφαγίας. Οκτώ – δέκα πιάτα (ανάλογα µε τον αριθµό των
διαγωνιζοµένων) τοποθετούνταν πάνω σε τραπέζια τα οποία
βρίσκονταν εν σειρά. Τα πιάτα περιείχαν το ίδιο φαγητό
(συνήθως ζυµαρικά) και την ίδια ποσότητα. Μπροστά στα πιάτα
περίµεναν οι διαγωνιζόµενοι, οι οποίοι είχαν τα χέρια πίσω,
διότι απαγορευόταν αυστηρά να τα χρησιµοποιήσουν. Με το
σύνθηµα του κριτή άρχιζαν να τρώνε γρήγορα,
χρησιµοποιώντας µόνο το στόµα τους. Οι κριτές (συνήθως
τρεις) παρατηρούσαν πολύ προσεκτικά τη διαδικασία. Όποιος
τελείωνε, όρθωνε το κορµί του. Προ πόθεση εγκυρότητας ήταν
να µην υπάρχει ίχνος φαγητού στο πιάτο. Ο νικητής κέρδιζε
βραβείο που ήταν ένα συµβολικό χρηµατικό ποσό ή µια φιάλη
ουίσκι!
ΙΣΩΣ φαίνεται λίγο φαιδρός αυτός ο διαγωνισµός, ο
οποίος ήταν και τρόπος διασκέδασης των θαµώνων του
πάρκου. Όµως, αν σκεφτεί κανείς τις συνθήκες της εποχής,
όπως για παράδειγµα ότι το διαδίκτυο ήταν ανύπαρκτο, η
τηλεόραση ήρθε στην Ελλάδα το 1974, και γενικά η ψυχαγωγία
του κόσµου είχε λίγες διεξόδους, και πολλά άλλα, θα
αντιληφθεί -και θα δικαιολογήσει- τη νοητική ευθυγράµµιση
των τότε ανθρώπων µε την απλότητα της αθώας αυτής
διασκέδασης.
ΓΝΩΣΤΟΙ τραγουδιστές πέρασαν από το πάλκο του
δηµοτικού µας πάρκου απ’ όπου τους απήλαυσε ο κόσµος.
Κάποια συγκροτήµατα απαρτίζονταν από δικά µας παιδιά,
νεαρούς Αγρινιώτες, καλλικέλαδους και ευέλπιδες. Αρκετοί
έκαναν καριέρα.
ΕΠΙΣΗΣ πέρασαν δεκάδες διασκεδαστές, οι λεγόµενοι
showmen, οι οποίοι και τραγουδούσαν και έλεγαν αστεία,
ανέκδοτα, έκαναν χιούµορ και είχαν άµεση επαφή µε τον
κόσµο. Μία παράσταση µόνοι τους. Θυµάµαι έναν εξ αυτών,
τον Βασίλη Κροκιδά, ο οποίος ερχόταν επί σειρά ετών τους
καλοκαιρινούς µήνες και είχε γίνει ένα µε το κοινό.
ΤΟΥΣ
χειµερινούς
µήνες
δεκάδες
σύλλογοι
πραγµατοποιούσαν τους χορούς τους στην τεράστια και
επιβλητική αίθουσα εκδηλώσεων, η οποία σχεδόν πάντα γέµιζε
ασφυκτικά. Πάνω από 500 άτοµα µπορούσαν να χωρέσουν οι
δύο αίθουσες. Οι περισσότεροι από τους µεγάλους
τραγουδιστές της εποχής είχαν έρθει και τραγουδήσει στο
πάρκο, προσκεκληµένοι των προαναφερθέντων συλλόγων.
(Συνέχεια στη σελ. 2)

La casa de papel στο Αγρίνιο –
Πιάστηκαν οι “διαρρήκτες των τζακιών”

Όταν οι αστυνομικοί
της
Υποδιεύθυνσης
Ασφάλειας
Αγρινίου
πήγαιναν στα σπίτια όπου
άγνωστοι είχαν διαρρήξει
στο κέντρο της πόλης,
έβλεπαν όλα τα δωμάτια
αναστατωμένα ακόμα και
τις εσωτερικές πόρτες
κατεδαφισμένες.
Οι δράστες έψαχναν για χρήματα και
κοσμήματα στα πιο απίθανα σημεία των
μονοκατοικιών. Όμως αυτό που τους έκανε
εντύπωση ήταν το γεγονός ότι παντού υπήρχε
σκορπισμένη η σκόνη από τα τζάκια. Γι αυτό το
λόγο, τους είχαν βαφτίσει «οι διαρρήκτες των
τζακιών». Όπως διαπίστωσαν οι αστυνομικοί, οι
δράστες έψαχναν μέχρι και στα… τζάκια για να
βρουν χρήματα και κοσμήματα που ενδεχομένως
είχαν κρύψει εκεί οι ιδιοκτήτες.
Όμως οι εκπλήξεις με την συγκεκριμένη
σπείρα δεν είχαν τελειώσει. Πολλές έκρυβε και η
σύλληψη των μελών της. Μέσα σε ένα από τα
αυτοκίνητα τους, οι αστυνομικοί εντόπισαν
μάσκες της γνωστής σειράς «La casa de papel» με
τις οποίες κάλυπταν τα χαρακτηριστικά τους όταν
έμπαιναν στα σπίτια και θέλοντας με αυτόν τον
τρόπο να μην καταγραφούν από κάμερες που
ενδεχομένως υπήρχαν. Τα χτυπήματα τους ήταν
απογευματινές ώρες, όταν οι ιδιοκτήτες ήταν στην
πόλη ή πήγαιναν π.χ. τα παιδιά τους σε
εξωσχολικές δραστηριότητες.
Στην κατοχή τους βρέθηκαν ασύρματοι
συντονισμένοι στην συχνότητα της αστυνομίας και
μάλιστα με διάφορες κεραίες ώστε να έχουν καλή
λήψη των κινήσεων των αστυνομικών σε όλα τα
σημεία. Κάτω από το τιμόνι του αυτοκινήτου που
κατασχέθηκε είχαν κρύψει τα λεγόμενα
«επιχειρησιακά» τηλέφωνα τα οποία πριν και μετά
τα χτυπήματα έπαιρναν «φωτιά».

Ορμητήριο
τους
ήταν η Δυτική Αττική και
το Ζεφύρι και έφταναν
στην πόλη του Αγρινίου
με αυτοκίνητα που
έφεραν
πλαστές
πινακίδες. Φαίνεται όμως
ότι είχαν… εξελίξει τον
τρόπο δράσης τους. «Οι
πινακίδες
ήταν
με
στοιχεία άλλων αυτοκινήτων, ιδίου τύπου, αλλά
είχαν σκεφτεί τον εξής τρόπο για να μας
μπερδεύουν. Χρησιμοποιούσαν μαγνήτες για να τις
κολλάνε πάνω στις γνήσιες πινακίδες. Έτσι,
μπορούσαν εύκολα και να τις βάζουν και να τις
βγάζουν» λέει αστυνομικός που συμμετείχε στη
σύλληψη της σπείρας.
Το βράδυ του Σαββάτου έκαναν την…
τελευταία τους διάρρηξη σε σπίτι του Αγρινίου με
τους αστυνομικούς να τους αναζητούν καθώς
είχαν πληροφορίες για την νέα τους… «επίσκεψη»
στην πόλη. Κάποια στιγμή εντόπισαν ένα
αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε ένα από τα μέλη
της σπείρας και του έκαναν σήμα να σταματήσει.
Ο οδηγός ανέπτυξε ταχύτητα, πέρασε τα διόδια με
την βοήθεια του e-pass και έφτασε μέχρι την
Πάτρα.
Όλη αυτή την ώρα αστυνομικοί της ΟΠΚΕ
Αγρινίου τους καταδίωκαν ενώ ταυτόχρονα είχε
ενημερωθεί και η Άμεση Δράση της Πάτρας.
Ακολούθησε κυνηγητό στην πόλη ενώ ένα από τα
μέλη της σπείρας προσπάθησε να βρει καταφύγιο
ανάμεσα στους καρναβαλιστές. Περιπολικό από
την Άμεση Δράση της Πάτρας μπήκε εμπόδιο στο
αυτοκίνητο με αποτέλεσμα το όχημα των
διαρρηκτών να πέσει πάνω του, να του προκαλέσει
φθορές και να τραυματιστεί ελαφρά και ένας
αστυνομικός. Συνολικά συνελήφθησαν τέσσερις
άντρες και μια γυναίκα που θα οδηγηθεί στον
εισαγγελέα με την κατηγορία της «υπόθαλψης”.

Στο σκοτάδι οι
γειτονιές της πόλης
Εδώ και 20 περίπου ηµέρες, πολλές γειτονιές της
πόλης έχουν βυθιστεί στο σκοτάδι.
∆εκαετία του ’50…
Σ’ αυτές τις γειτονιές κυκλοφορούν µαθήτριες,
µαθητές που επιστρέφουν από τα φροντιστήριά τους,
ηλικιωµένοι, άνθρωποι µε κινητικά προβλήµατα.
Ποιοι είναι υπεύθυνοι και τι κάνουν 20 ηµέρες τώρα
για το µείζον αυτό πρόβληµα;
Ειλικρινά είναι να λυπάται κανείς.
Και αυτό είναι το λιγότερο που µπορούµε να πούµε.
Και ας µη συνεχίσουµε.
Νι. Καν.

Μια ακόµη διάρρηξη στο
Αγρίνιο: άρπαξαν 11.300
ευρώ από οικία στον
Άγιο Κωνσταντίνο

(Σελ. 2)

Πλέγµα στο πεζοδρόµιο
του υπό κατάρρευση πέτρινου
περίβολου των Καπναποθηκών
Παπαπέτρου

(Σελ. 20)

Κορωνο ός:
mail
µε οδηγίες
στέλνει το
υπ. Υγείας
στους
πολίτες
µέσω…
Taxisnet

Μέσω της ΑΑ∆Ε άρχισε η αποστολή οδηγιών του
υπουργείου Υγείας σε
όλους τους πολίτες για τον
κορωνόϊό.
Μέσα στα επόµενα
24ωρα, οι πολίτες θα
λάβουν µήνυµα, το οποίο
περιέχει ερωτήσεις και
απαντήσεις για την επιδηµία.
Το µήνυµα του υπουργείου Υγείας θα βρίσκεται
στην ηλεκτρονική διεύθυνση, που έχουν δηλώσει
στο Taxisnet.
Οι ερωτήσεις και
απαντήσεις για τον κορωνοϊό στη σελίδα 20.

ÐËÇÑÙÌÅÍÏ ÔÅËÏÓ
ÔÁ×. ÃÑÁÖÅÉÏ
ÁÃÑÉÍÉÏÕ
ΚΩ∆ΙΚΟΣ ΕΝΤΥΠΟΥ
2006

ÈÅÓÅÉÓ

Καιρός να
καταλάβουµε
τι έλεγαν τόσα
χρόνια οι
µηδενιστές

Του Ã.Ó.

Οι μέρες αυτές αν και
πολλούς τους αγχώνουν
αποτελούν μια χρυσή
ευκαιρία. Η ελληνική κοινωνία βγαίνει από το
πλέγμα της ενοχής που
την είχαν βάλει οι εμμονικοί ακροαριστεροί που
κυβέρνησαν ως «Ρόζα»
καλυμμένοι με κάμποσο
ΠΑΣΟΚ και κάποια παραφερνάλια του «καραμανλισμού». Για πολλά χρόνια δεν τολμούσες να
γράψεις ότι μια χώρα δεν
μπορεί να γίνεται ούτε
κέντρο
διερχομένων
αλλά ούτε Ελντοράντο
για κατατρεγμένους που
αποφάσισαν να πάνε σε
μια χώρα που έθεσαν ως
προορισμό(!) τους χωρίς
να τη ρωτήσουν! Πλέον
όλα αυτά αλλάζουν.
Ζούμε τα επίχειρα
του 2015 και η ιδεοληψία
εκείνων που έπεισαν τον
κόσμο ότι η παλιά προσφυγιά η δική μας πρέπει
μια ζωή να μας κάνει δέκτες της προσφυγιάς των
άλλων θα μπορούσαν
ακόμη να κάνουν την
δουλειά τους.
Αλλά
πλέον δεν έχει αντοχές
κανείς. Κι αυτό γιατί οι
ευρωπαϊκοί θεσμοί ούτε
πρόκειται να βοηθήσουν
κανέναν απλά γιατί δεν
μπορούν. Όχι λόγω γραφειοκρατίας μόνο αλλά
και λόγω κυριαρχίας των
«σοσιαλιστικών» θέσεων
διαχρονικά.
Έτσι, μείναμε μόνοι
μας με ένα πρόβλημα
που μέχρι χθες λέγαμε
ότι δεν είναι πρόβλημα.
Κι αυτή τη φορά το πρόβλημα έγινε εκρηκτικό μια
και η ΜΙΤ και ο Τούρκος
επικεφαλής αποφάσισαν
να αφήσουν τα λεφτά
που δίνουν τακτικά σε
διάφορα γκρουπούσκουλα στη Ελλάδα για να
πουλάμε
διεθνιστικά
φούμαρα και να τα
σπρώξουν όλα στη προπαγάνδα
των
προσφύγων που έρχονται να
περάσουν να πάνε… πού
αλήθεια; Στην Ευρώπη;
Στην Ελλάδα μόνο;
Μακριά από την Τουρκία
κι όπου θέλει ας είναι;
(Συνέχεια στη σελ. 2)