Κυριάκος
Μητσοτάκης:

Ημερήσια Εφημερίδα της Αρκαδίας

ΤΕΤΑΡΤΗ 6 Φεβρουαρίου 2019 | Αρ. φύλλου 328 | 1 €

Να πάρει τέλος
ο θεσμικός
κατήφορος
[• ΣΕΛΙΔΑ 6-7]

Οι σχέσεις καλής γειτονίας υπαγορεύουν διάλογο,
συμφώνησαν Αλέξης Τσίπρας και Ρ.Τ. Ερντογάν
• Προσκύνημα στην Αγία Σοφία και επίσκεψη στη Θεολογική Σχολή Χάλκης
περιλαμβάνονται σήμερα στην ατζέντα του Έλληνα Πρωθυπουργού

«O διάλογός μας, όλα αυτά τα χρόνια, ήταν διάλογος ειλικρινής, σημαντικός όχι μόνο για το μέλλον
των λαών μας, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή
μας» είπε ο Αλέξης Τσίπρας κατά τις δηλώσεις του
με τον Ρ. Τ. Ερντογάν, μετά τη συνάντησή τους στο
Προεδρικό Μέγαρο, στην Άγκυρα.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός ανέφερε ότι «οι δύο
χώρες μας μπόρεσαν να συνεργαστούν στενά το
2015 και το 2016, μια κρίσιμη περίοδο, όπου ξέσπασε
μια πρωτοφανής προσφυγική και μεταστευτική
κρίση και για πρώτη φορά καταφέραμε να συνεργαστούμε όχι μόνο για θέματα λεγόμενης χαμηλής πολιτικής, αλλά για την αντιμετώπιση ενός μείζονος
σημασίας διεθνούς θέματος - της προσφυγικής και
μεταναστευτικής κρίσης».
[• ΣΕΛΙΔΑ 4 - 5]

Από την επικαιρότητα
των προηγούμενων ημερών, επιλέγει κάποιος να
ανασύρει μια άποψη, που
«έπαιξε» στα ειδησεογραφικά ΜΜΕ της χώρας
μας, σε σχέση με μια διακρατική συμφωνία που
υπέγραψε η χώρα μας με
γειτονικό κρατίδιο.
Η άποψη αυτή έλεγε
ότι η μικρή Ελλάδα πιεσμένη από τους μεγάλους
γεωπολιτικούς
παίκτες αναγκάστηκε να
υπογράψει μια συμφωνία που της υπαγορεύτηκε
και
δεν
θα
μπορούσε να κάνει διαφορετικά, μιας και η
θέση της στην παγκόσμια σκακιέρα δεν της
επιτρέπει αυτοσχεδιασμούς και αυτόνομες
εξωσυστημικές δράσεις.
Δικαιούται κάποιος να
αναγάγει την άποψη που
περιγράφτηκε πιο πάνω
από το «παγκόσμιο» στο
«τοπικό» σύστημα «συντεταγμένων» και να

Κάπου υπάρχει λάθος...
υποθέσει κατ’ αναλογία
ότι ο απλός άνθρωπος, η
ανθρώπινη μονάδα, πιεσμένη από το κοινωνικό,
πολιτικό, οικονομικό,
φυσικό και μεταφυσικό

Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ
ΑΝΑΓΝΟΥ,
Φιλολόγου
περιβάλλον είναι αναγκασμένη να «υπογράψει» μια συμφωνία που
υπαγορεύεται από το κοι-

νωνικό πλαίσιο που τον
περιβάλλει, προκειμένου
να «απολαμβάνει» τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις
που
προκύπτουν από τις ενδοσυστημικές συμπεριφορές
που
του
επιβάλλονται.
Είναι εύκολο να συμπεράνει κανείς έτσι ότι
η μικρή Ελλάδα και ο μικρός άνθρωπος είναι καταδικασμένοι να ζουν με
τον τρόπο που τους επι-

βάλλεται από τους ισχυρούς, είτε αυτοί είναι γεω σ τ ρ α τ η γ ι κ ο ί
εξουσιαστές, είτε είναι
φορείς του πολιτεύματος,
της κοινωνίας, του πνεύματος, της οικονομίας,
της επιστήμης που καθορίζουν τους κανόνες της
ζωής του καθενός.
Και αν οι ισχυροί ή οι
θεσμικοί φορείς είναι
καλοί με μας έχει καλώς.
Άλλωστε γιατί να θέλουν
να μας κάνουν κακό; Αν

όμως δεν είναι; Τί γίνεται;
Αν η συμφωνία που
υπέγραψε η χώρα μας με
την γείτονα είναι επ’
ωφελεία της Ελλάδος
μπράβο μας. Αν δεν είναι;
Έτσι και στην ατομική μας περιπέτεια. Αν
διάγουμε τον χρυσούν
Αιώνα, όλα καλά. Αν διάγουμε τον σκοτεινό Μεσαίωνα όμως;
Μετά την λογική επαγωγή που προηγήθηκε
δεν σας κρύβω ότι ένας
κόμπος στο στομάχι με
ειδοποιεί πως κάτι δεν
έγινε σωστά. Και όμως
κατά βάθος «κάπου
υπάρχει λάθος, κάπου
την έχουμε πατήσει και
οι δυο» που έλεγε και ο
Λουκιανός (όχι ο Λατίνος, ο δικός μας...).
Δεν βαριέσαι. Θα το ξαναδώ άλλη μέρα. Η αναβολή στην σκέψη είναι
και αυτή μέρος της «συμφωνίας» με το σύστημα...