Πρωτοσέλιδα εφημερίδων και εξώφυλλα περιοδικών
Πρωτοσέλιδο Φωνή της Φλωρίνης:
Newspaper website Website







Recognized text:
ÊÙÄÉÊÏÓ ÅËÔÁ: 2474

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

29

ÔÌ

Çëßáò
ÂõæÜíôçó
Åðïßçóå

Å Â Ä Ï Ì Á Ä É Á É Á
ÅÔÏÓ: 5 7 ï

Å Ö Ç Ì Å Ñ É Ó

Áñéèìüò Öýëëïõ: 2 7 7 9

Ô Ù Í

Á Ð Á Í Ô Á × Ï Õ

ÔéìÞ Öýëëïõ: 5 0 Ë å ð ô Ü

ΙΟΥΝΙΟΥ 2018

Ö Ë Ù Ñ É Í Á É Ù Í

ÅÐÁÉÍÏÓ ÁÊÁÄÇÌÉÁÓ ÁÈÇÍÙÍ

∆ΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ
ΖΗΤΑΕΙ ΟΛΗ Η ΑΥΤΟ∆ΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕ∆ΟΝΙΑΣ
Με πρωτοβουλία του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολου Τζιτζικώστα και του προέδρου της Περιφερειακής Ένωσης ∆ήµων Κεντρικής Μακεδονίας Λάζαρου
Κυρίζογλου, ∆ηµάρχου Αµπελοκήπων Θεσσαλονίκης, συνήλθαν
σε κοινή συνεδρίαση την περασµένη Τετάρτη 27 Ιουνίου το Περιφερειακό Συµβούλιο και τα δηµοτικά συµβούλια της Κεντρικής Μακεδονίας αλλά και οι Περιφέρειες και οι ΠΕ∆ της ∆υτικής µακεδονίας και της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης
καθώς και φορείς. Μετά την πολύωρη συνεδρίαση, όπου δεν
έλειψαν και οι εντάσεις, εξεδόθη η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Ο Περιφερειάρχης και το Περιφερειακό Συµβούλιο Κεντρικής Μακεδονίας, ο Πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης ∆ήµων, οι ∆ήµαρχοι και τα ∆ηµοτικά Συµβούλια των ∆ήµων της
Κεντρικής Μακεδονίας, παρουσία των Προέδρων της ΕΝΠΕ και
της ΚΕ∆Ε, εκπροσώπων της πρωτοβάθµιας και δευτεροβάθµιας Αυτοδιοίκησης όλης της Μακεδονίας (Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, Περιφέρεια ∆υτικής Μακεδονίας,
ΠΕ∆ Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης και ΠΕ∆ ∆υτικής Μακεδονίας) αλλά και των τοπικών φορέων (Ιερές Μητροπόλεις,
Πανεπιστήµια, Επιµελητήρια κ.ά.), πραγµατοποίησαν σήµερα
κοινή συνεδρίαση στη Θεσσαλονίκη, µε µοναδικό θέµα τις εξελίξεις στο ζήτηµα των Σκοπίων και κατέληξαν στα εξής:
Η «συµφωνία των Πρεσπών» (17.6.2018) συνιστά πολύ σοβαρή διπλωµατική και εθνική ήττα και είναι επιζήµια για τα
συµφέροντα και το µέλλον της χώρας και των Ελλήνων πολιτών.
Καµιά ελληνική κυβέρνηση στο παρελθόν δεν είχε αναγνωρίσει «µακεδονική» εθνότητα ή «µακεδονική» γλώσσα, που
συνιστούν τη ρίζα του αλυτρωτισµού των γειτόνων µας.
Η «συµφωνία» αυτή δεν είναι βιώσιµη και δεν µπορεί να
σταθεί ούτε τώρα, ούτε στο µέλλον. Η κυβέρνηση κατάφερε το
χειρότερο δυνατό αποτέλεσµα, παρά την καλύτερη από κάθε

άλλη φορά συγκυρία και παρά τις καλύτερες από κάθε άλλη φορά συνθήκες.
Ως Έλληνες πιστεύουµε και στηρίζουµε το δικαίωµα του
κράτους των Σκοπίων να εισέλθει στους διεθνείς οργανισµούς
της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αλλά θέλουµε να καταστήσουµε σαφές
ότι δεν πρόκειται να δεχτούµε το σφετερισµό της Ιστορίας, της
ταυτότητας, της γλώσσας και του ονόµατος της Μακεδονίας.
Ως Αυτοδιοικητικοί της Μακεδονίας:
1. ∆ηλώνουµε την αντίθεσή µας µε τη «συµφωνία των
Πρεσπών».
2. Καλούµε πρωτίστως την ελληνική κυβέρνηση αλλά και όλα
τα πολιτικά κόµµατα να µην επικυρώσουν ποτέ αυτή την εθνικά
επιζήµια «συµφωνία» και να αποτρέψουν τη δηµιουργία τετελεσµένων.
3. Καλούµε, εκτός από την κυβέρνηση και την αξιωµατική αντιπολίτευση, όλα τα πολιτικά κόµµατα της ελάσσονος αντιπολίτευσης να µην αποχωρήσουν, αλλά να συµµετέχουν και να
ψηφίσουν ενάντια στη «συµφωνία των Πρεσπών» όταν εισαχθεί
προς κύρωση στην ελληνική Βουλή.
4. Αναλαµβάνουµε πρωτοβουλίες τόσο στο εσωτερικό της
χώρας, όσο και στο εξωτερικό, για την ενηµέρωση της κοινής
γνώµης, των ηγετών ξένων κρατών και των επικεφαλής όλων
των διεθνών οργανισµών για το ζήτηµα των Σκοπίων.
5. Ζητούµε από την κυβέρνηση να διενεργήσει δηµοψήφισµα
για τη «συµφωνία των Πρεσπών», ώστε να δοθεί στους
πολίτες της χώρας το νόµιµο δικαίωµά τους να επικυρώσουν ή
να απορρίψουν αυτή τη «συµφωνία», που αφορά µείζον εθνικό
θέµα, την Ιστορία και τον πολιτισµό της Ελλάδας.
Το παρόν ψήφισµα θα επιδοθεί στην κυβέρνηση και στα πολιτικά κόµµατα και αποτελεί τη θέση της Αυτοδιοίκησης της
Μακεδονίας στο ζήτηµα των Σκοπίων».

Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, έχοντας, προ ολίγων
ηµερών, εκφράσει την ιδιαίτερη ανησυχία της για την πορεία
της διαπραγµάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης µε την
κυβέρνηση των Σκοπίων, προβαίνει πλέον σε µία πρώτη αποτίµηση της ήδη υπογραφείσης Συµφωνίας, βασιζόµενη αποκλειστικά και µόνο στην τυπική αναφορά των επιµέρους ρυθµίσεων, επειδή ελλείπει η σχετική συνοδευτική της εν λόγω Συµφωνίας αιτιολογική έκθεση, η οποία θα διευκρίνιζε το
πνεύµα και τον ειδικότερο σκοπό των παρατιθέµενων διατάξεων.
Σηµειώνεται κατ’ αρχήν ότι η ελληνική πλευρά διέθετε κατά
τις διαπραγµατεύσεις ένα σηµαντικό πλεονέκτηµα: τις σχετικές αποφάσεις της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ ότι δεν θα πραγµατοποιούνταν η επιδιωκόµενη ένταξη της ΠΓ∆Μ στους Οργανισµούς
αυτούς χωρίς την επίλυση ορισµένων βασικών προ ποθέσεων,
µεταξύ των οποίων και του ζητήµατος της ονοµασίας.
Η Συµφωνία επιβάλλει (άρθρ. 1.3) στην ΠΓ∆Μ µία επίσηµη
ονοµασία για όλες τις χρήσεις, εκείνη της «∆ηµοκρατίας της
Βόρειας Μακεδονίας». Αυτή «θα είναι το συνταγµατικό όνοµα
του ∆εύτερου Μέρους και θα χρησιµοποιείται erga omnes»,
δηλαδή «για όλες τις χρήσεις και για όλους τους σκοπούς»,
«ήτοι, εσωτερικά, σε όλες τις διµερείς σχέσεις τους και σε όλους τους περιφερειακούς και διεθνείς Οργανισµούς και θεσµούς» (άρθρ. 1.8). Το σύντοµο όνοµά της θα είναι «Βόρεια
Μακεδονία». Ενώ, έως πρόσφατα, αναφερόταν ότι είχε συµφωνηθεί o γεωγραφικός προσδιορισµός να αναγράφεται και για
την διεθνή χρήση στην σλαβική γλώσσα (Severna), η τελική
διατύπωση, είναι στην αγγλική. Πάντως, στο εσωτερικό της
ΠΓ∆Μ, η χρήση του νέου ονόµατος θα αργήσει να εφαρµοσθεί,
διότι εκεί θα ακολουθεί την εξέλιξη των διαπραγµατεύσεων
για την είσοδο της χώρας στην Ε.Ε.
Η Ελλάδα, αποδεχόµενη την χρήση του ονόµατος από τους
γείτονες, αναγνωρίζει µε την Συµφωνία ότι το όνοµα της Μακεδονίας δεν αποτελεί αποκλειστικά δική της κληρονοµιά. Η Μακεδονία είναι ένα βαρύ όνοµα στην παγκόσµια ιστορία και τον
πολιτισµό, ταυτισµένο µε τον Ελληνισµό, εποµένως µε την αποδοχή αυτή πτωχαίνουµε σηµαντικά το δικό µας ιστορικό
απόθεµα.
Η σύνθετη ονοµασία από µόνη της θα µπορούσε να σηµαίνει
ότι το κράτος αυτό κατέχει το βόρειο τµήµα της περιοχής της
Μακεδονίας, το οποίο κατοικείται από µία ιδιαίτερη «βορειοµακεδονική» εθνότητα. Στην περίπτωση αυτή θα υπήρχε διάκριση
από τους κατοίκους της ελληνικής Μακεδονίας. Οι διαπραγµατευτές της ΠΓ∆Μ όµως, επέβαλαν ώστε η ιθαγένεια, αντί του
φυσιολογικού προσδιορισµού της ως «βορειοµακεδονικής», να
χαρακτηρισθεί ως «Μακεδονική / πολίτης της ∆ηµοκρατίας της
Βόρειας Μακεδονίας», ενώ και η γλώσσα ονοµάσθηκε επίσης

«µακεδονική». Οι Σλάβοι κάτοικοι της γειτονικής χώρας αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες κατά την εθνικότητα, αυτό άλλωστε έπραξε επανειληµµένως και ο πρωθυπουργός τους κατά την υπογραφή της Συµφωνίας. Προκύπτει εποµένως αβίαστα η έµµεση αναγνώριση µίας οιονεί µακεδονικής εθνότητος,
της οποίας τα όρια είναι, ενδεχοµένως, ευρύτερα του κράτους
της Βόρειας Μακεδονίας.
Η Συµφωνία επιβάλλει στην ΠΓ∆Μ συνταγµατικές τροποποιήσεις µε στόχο την ακύρωση του αλυτρωτισµού. Αυτή αναλαµβάνει επίσης την υποχρέωση να διαγράψει κάθε προσπάθεια
αναζήτησης «µακεδονικής» µειονότητος στην Ελλάδα. Τί
συµβαίνει όµως µε τον «Μακεδονισµό», την εθνική ταυτότητα
και ιδεολογία της χώρας αυτής; ∆ιατάξεις της συµφωνίας ακυρώνουν την απαράδεκτη για τους Έλληνες προσπάθεια οικειοποίησης της αρχαίας ελληνικής κληρονοµιάς της Μακεδονίας
(άρθρ. 7.2,4). Το εξόφθαλµα ανιστόρητο και ανεδαφικό αυτό
κατασκεύασµα εγκαταλείπεται, τουλάχιστον προς το παρόν.
Άλλωστε, είναι συζητήσιµο κατά πόσον θα µπορούσε να
συντηρηθεί στο µέλλον. Στην πραγµατικότητα, το γειτονικό
κράτος επιστρέφει στον αλυτρωτικό «Μακεδονισµό» του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα, που στην πραγµατικότητα ήταν επεκτατικός σε βάρος του Ελληνισµού. Βασικό
συστατικό του «Μακεδονισµού» αυτού, είναι ότι δεν αποδέχεται την διανοµή της περιοχής µετά τους πολέµους του 19121913 και επιδιώκει να την ακυρώσει, επανενώνοντάς την υπό
ένα ενιαίο «µακεδονικό» κράτος.
συνέχεια στην σελίδα 2

ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ
ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑ∆ΟΣ - Π.Γ.∆.Μ.

Η ΑΝΝΑ ∆ΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΝΕΑ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;
Έχει γραφεί και παλαιότερα ότι η πρώην επίτροπος και υπουργός του ΠΑΣΟΚ Άννα ∆ιαµαντοπούλου και ο πρόεδρος της
Νέας ∆ηµοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν πολλά κοινά
σηµεία και δεν αποκλείεται η συµπόρευση.
Ένα ακόµα στοιχείο που ενισχύει τα σενάρια αυτά είναι η ανακοίνωση από την Νέα ∆ηµοκρατία ότι µε απόφαση του προέδρου της ορίζεται Γενικός ∆ιευθυντής του Ινστιτούτου ∆ηµοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραµανλής» ο Ιωάννης Μαστρογεωργίου, συνεργάτης της Κοζανίτισσας πολιτικού.
Ο Ιωάννης Μαστρογεωργίου, σύµφωνα µε το βιογραφικό που
ανακοίνωσε η Νέα ∆ηµοκρατία, από το 2009 εως τον Μάρτιο
2012 ήταν Ειδικός Σύµβουλος της Υπουργού Παιδείας και
κατόπιν Σύµβουλος στο Υπουργείο Ανάπτυξης ενώ είναι και
∆ιευθυντής του ελληνικού think tank «∆ΙΚΤΥΟ για τη Μεταρρύθµιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη» που έχει ιδρύσει η κα
Άννα ∆ιαµαντοπούλου.

ÅÐ ÉÊ Ï É Í Ù Í É Á
Ôçë.: 23850 22195
Fax: 23850 22288
E-mail: [email protected]

TO ΠΙΣΟ∆ΕΡΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
Αυτές τις µέρες όλοι µας γινήκαµε µάρτυρες απίστευτων
κτηνωδιών εις βάρος της ιστορίας µας, αλλά και του εντεταλµένου, από τις συνειδήσεις των πατριωτών, αγώνα, που
σκοπό είχε την υπεράσπιση της ταυτότητας της Μακεδονίας.
Βιαιοπραγίες µε γκλοµπς, πέτρες και ρίψη δακρυγόνων, αιµόφυρτοι πολίτες µε σοβαρά κατάγµατα -κάτοικοι της πραγµατικής
Μακεδονίας- είναι ο απολογισµός της συµφωνίας ΖάεφΤσίπρα. Μαύρες εικόνες, από άλλες εποχές και άλλα πολιτεύµατα, βίωσε η χώρα. Η ιστορία επαναλαµβάνεται και ο
αγώνας ξαναρχίζει. Αυτήν τη φορά όµως, όχι για την απελευθέρωση της Μακεδονίας από ξένο δυνάστη, αλλά για την προστασία της από την ίδια την ελληνική κυβέρνηση!!!
Η εικόνα στο Πισοδέρι την περασµένη Κυριακή µε τα ανοιγµένα κεφάλια, τις αιµατοβαµµένες σηµαίες, τα φορεία και τα ασθενοφόρα, µαρτυράει την οργή, την αγανάκτηση, αλλά και την
πικρία του ελληνικού λαού, ο οποίος αγωνιζόµενος µε το ηπιότερο όπλο που κατείχε, την φωνή του, διαδήλωνε ειρηνικά για
το …αυτονόητο: να µην ξεπουληθεί η Μακεδονία µας!
συνέχεια στην σελίδα 4

ΝΟΣΤΟΣ
γράφει η Ρεβέκκα Ναχµίας Αλταγκάρ
Στις 30 Απριλίου του 2018, αναβίωσε η µνήµη της εβρα κής
κοινότητας Φλώρινας, που χάθηκε στο Ολοκαύτωµα, ακριβώς
75 χρόνια από την ηµέρα εκτοπισµού των µελών της από τους
Γερµανούς στο Άουσβιτς.
Η Βούλα Γκόλια, ο Ανδρέας Τσώκας και όλοι οι εκπληκτικοί
συνεργάτες τους κατάφεραν το αδύνατο. Η πρωτοβουλία τους
οδήγησε στον πλήρη σχεδιασµό και την ολοκλήρωση µιας έκθεσης µε εστίαση στην εβρα κή κοινότητα της πόλης. Μέσα από
διαδικασίες έρευνας κατάφεραν να συγκεντρώσουν έντυπο και
φωτογραφικό υλικό από δηµόσια αρχεία, αλλά και από ανθρώπους της Φλώρινας, που δεν δίστασαν να ανοίξουν τα οικογενειακά αρχεία, να θυµηθούν, συνεισφέροντας έτσι στην αναβίωση της ιστορίας της εβρα κής κοινότητας της Φλώρινας.
Ο τίτλος της έκθεσης: ΝΟΣΤΟΣ. Συνειδητοποίησα το νόηµα
της λέξης µόνο µετά από αναζήτηση της ελληνικής λέξης: επιστροφή στην πατρογονική εστία µετά από µακροχρόνια απουσία µε κακουχίες και βάσανα.
Για να µεταβούµε στο χώρο της έκθεσης ακολουθήσαµε την
ίδια διαδροµή, που έκαναν οι οικογένειές µας πριν από 75 χρόνια: από την αυλή του ∆ηµοτικού Σχολείου µέχρι τον σιδηροδροµικό σταθµό. Περάσαµε µέσα από βαγόνι που µετέφερε εµπορεύµατα για να µπούµε στον παλαιό, αλλά ανακαινισµένο σιδηροδροµικό σταθµό που φιλοξενούσε την έκθεση.
Η οικογένειά µου έµεινε κυριολεκτικά αποσβολωµένη, βλέποντας οικεία πρόσωπα στις φωτογραφίες, «ζωντανές» θύµισες της παρουσίας τους στον τόπο αυτό, ακούγοντάς τους να
ψιθυρίζουν «είµαστε εδώ, πάντα ήµασταν εδώ και θα είµαστε
για πάντα Εδώ».
Πήγαµε στο σηµείο όπου βρισκόταν το σπίτι µας. Είµαι Ισραηλινή. Γεννήθηκα στις Ηνωµένες Πολιτείες, αλλά µεγάλωσα
στο Ισραήλ, όπου ζω µέχρι σήµερα. Αναρωτιέµαι πώς µπορεί
να αισθάνοµαι κι εγώ Ελληνίδα;
Σχεδόν όλες οι οικογένειες που ζουν σήµερα στο Ισραήλ ήρθαν από άλλη χώρα. Κάποιοι ήρθαν πριν τον Β΄ Παγκόσµιο Πόλεµο, κάποιοι αργότερα..., ωστόσο όλοι µοιράζονται µια ιστορία. Η ιστορία για το πώς σώθηκαν, πώς επέζησαν, πώς έφτασαν στη γη του Ισραήλ… Και κάθε ιστορία έχει ένα δικό της
παρελθόν. Η ιστορία, ο πολιτισµός, η ζωή πριν από τη δική µου.
Η οικογένειά µου ήρθε στο Ισραήλ από την Ελλάδα. Οι γονείς
του πατέρα µου και ο πατέρας της µητέρας µου µεγάλωσαν
στην πόλη της Φλώρινας, στη Βόρεια Ελλάδα.
Οι Εβραίοι της Φλώρινας µετακινήθηκαν από το Μοναστήρι
(Bitola) και στο ξέσπασµα του Β΄ Παγκοσµίου Πολέµου ζούσαν
στην πόλη της Φλώρινας σχεδόν 500 Εβραίοι. Μέχρι τότε, όλοι
ζούσαν ειρηνικά, είχαν ήρεµη οικογενειακή ζωή, ασχολούνταν
µε το εµπόριο, την κοινότητα.., αποτελούσαν αναπόσπαστο
κοµµάτι του τόπου, της ευρύτερης φλωρινιώτικης κοινωνίας.
Ολόκληρη η περιοχή της Βόρειας Ελλάδας βρισκόταν υπό γερµανική κατοχή και κυκλοφορούσαν φήµες ότι οι Γερµανοί
σχεδίαζαν να συγκεντρώσουν όλους τους Εβραίους στη Γερµανία για να τους θανατώσουν εκεί. Την περίοδο αυτή, στο
βόρειο τµήµα της Ελλάδας δραστηριοποιούνταν αντάρτικες οµάδες. Μεταξύ των ανταρτών ήταν κάποιοι νεαροί Φλωρινιώτες, που κατάφεραν να πείσουν κάποιους, όπως τους γονείς του πατέρα µου, που εκείνη την εποχή ήταν αρραβωνιασµένοι, τον αδελφό της γιαγιάς µου µε τη γυναίκα του και το
γιό τους καθώς και µερικούς άλλους νεαρούς να τους ακολουθήσουν στα βουνά για να αποφύγουν την έλευση των Γερµανών.
συνέχεια στην σελίδα 2