Πρωτοσέλιδα εφημερίδων και εξώφυλλα περιοδικών
Πρωτοσέλιδο Αλλαγή:







Recognized text:
ÁËËÁÃÇ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙ∆Α

ËÁÊÙ
ÍÉÊÁ
ôïõ Ãéþñãïõ Áëåîüðïõëïõ

ÔÅÔÁÑÔÇ 23 ÌÁÚÏÕ 2018 - ÅÔÏÓ 43ï - ÁÑ. ÖÕËËÏÕ 10.546 - ÔÉÌÇ 1 EYÑÙ
Απ’ όταν γκρεµίστηκε το τείχος του
Βερολίνου και το ιστορικό πείραµα
του «υπαρκτού σοσιαλισµού» κατέρρευσε, ο κόσµος ως σύνολο και ο
άνθρωπος ως άτοµο, µπήκαν σε νέα
φάση. Η νίκη του λεγόµενου «Ελεύθερου κόσµου» γιορτάστηκε µε τυµπανοκρουσίες και µε υποσχέσεις για διαρκή ειρήνη και ευηµερία.
Πριν όµως αλέκτωρ λαλήσει, σαν
άλλος Πέτρος, οι κραταιοί του καπιταλιστικού συστήµατος ξεκίνησαν τοπικούς πολέµους εναντίον «ατίθασων»
για αυτούς λαούς και υπέρ των υπερεθνικών πολεµικών βιοµηχανιών.
Παράλληλα συρρίκνωσαν έως και
ακύρωσαν τις όποιες κοινωνικές παροχές, που µπροστά στον «µπαµπούλα» του κουµµουνιστικού «κινδύνου»,

ÐÏÕ ÅÉÍÁÉ Ï ÐÏËÉÔÇÓ;
είχαν παραχωρήσει σε πολλές κοινωνικές οµάδες.
Έτσι άρχισε ο εκβαρβαρισµός που
τον είπαν οικονοµικό ανταγωνισµό,
τον είπαν εκσυγχρονισµό, τον είπαν
πολυπολιτισµό, τον είπαν παγκοσµιοποίηση.
Εκρυψαν πίσω από ηχηρές λέξεις
την ουσία που είναι ο θάνατός σου η
ζωή µου.
Από εκεί και πέρα για τους ισχυρούς
όλα επιτρέπονται και για τους ανίσχυρους όλα απαγορεύονται.
Αυτό, φυσικά είναι τόσο βάρβαρο,
που δεν θα πέρναγε, αν ο άνθρωπος,

ÄÑÁÓÅÉÓ ÊÁÔÁ ÔÙÍ ÐËÅÉÓÔÇÑÉÁÓÌÙÍ
ÅÃÉÍÁÍ ×ÈÅÓ ÁÐÏ ÔÏ ÄÇÌÏ ÐÁÔÑÙÍ

ως καλοπροαίρετος και ανυποψίαστος δεν εγκατέλειπε τον αρχαιοελληνικό ρόλο του πολίτη, χάρη στο δελεαστικό ρόλο του πελάτη.
Αυτού του πελάτη, που έχει πάντα
δίκιο, έτσι άκριτα.
Οδηγηθήκαµε, στην ΑΓΟΡΑΙΑ σχέση
µεταξύ µας και διαρρήξαµε τον παραδοσιακό κοινωνικό ιστό, που βασιζότανε στην αδελφοσύνη, στην συντροφικότητα, στον διαχρονικό αξιακό κώδικα που κράτησε όρθιους λαούς και
ανθρώπους στα πιο
δύσκολα χρόνια και στις βιβλικές
καταστροφές.

Ο αφελληνισµός του ατόµου, αλλοίωσε έως και ακύρωσε, τις ιδεολογικές
και πολιτικές φυσιογνωµίες των πολιτικών κινηµάτων, ακόµα και των πρόσκαιρα επαναστατικών ανατροπών. Ο
ψηφοφόρος έγινε πελάτης και η σχέση εξουσίας και εξουσιαζόµενου ΑΓΟΡΑΙΑ.
Γι’ αυτό και εκλέγονται πάντα, όσοι
τάζουν (όσοι ψεύδονται) περισσότερο για να φτάνουµε να λέµε ότι όλοι
το ίδιο είναι αφού εµείς οι ίδιοι το ίδιο
τους κάναµε.
Γι’ αυτό και ο Φουκουγιάµα είπε ότι
ήρθε το τέλος της Ιστορίας, δηλαδή
της εξέλιξης.
Όχι όµως η Ιστορία έχει πολλά γυρίσµατα και το µέλλον είναι πάντα αθέατα γκαστρωµένο.

ÓÁÑÙÔÉÊÅÓ ÁËËÁÃÅÓ ÓÔÏ ÍÏÌÏ
ÃÉÁ ÕÐÅÑ×ÑÅÙÌÅÍÁ ÍÏÉÊÏÊÕÑÉÁ

ÓÅË.3

ÓÕÍÅÑÃÁÓÉÁ ÐÁÔÑÉÍÏÕ ÅÍÓÔÏËÏÕ ÌÅ
ÊÕÊËÙÌÁ ÄÉÁÊÉÍÇÓÇÓ ÌÅÔÁÍÁÓÔÙÍ;

ÓÅË.4

ÓÕÍÅ×ÅÉÓ ÅËÅÃ×ÏÉ ÅÍÔÏÓ ÊÁÉ ÅÊÔÏÓ
ÔÇÓ ËÉÌÅÍÉÊÇÓ ÆÙÍÇÓ ÔÇÓ ÐÁÔÑÁÓ

ÓÅË.5

ÄÕÔ. ÅËËÁÄÁ: ÓÅ ÐËÇÑÇ ËÅÉÔÏÕÑÃÉÁ
ÂÑÉÓÊÏÍÔÁÉ 30 ÊÏÉÍÙÍÉÊÅÓ ÄÏÌÅÓ

ÓÅË.6

«ÖÙÔÉÁ» ÓÔÉÓ ÔÉÌÅÓ ÔÙÍ ÊÁÕÓÉÌÙÍ
- ÎÅÐÅÑÁÓÅ ÔÁ 2 ÅÕÑÙ Ç ÁÌÏËÕÂÄÇ

ÓÅË.9

Ôé óõìöùíÞèçêå ìåôáîý Èåóìþí êáé åëëçíéêÞò ðëåõñÜò,
üóïí áöïñÜ ôï Í. «ÊáôóÝëç» - Áßñåôáé ôï ôñáðåæéêü áðüññçôï,
Ýìöáóç óôïõò áäýíáìïõò ïéêïíïìéêÜ ðïëßôåò
ÓÅË. 7