ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
aia εφημερίδα της Ανανεωτικής Αριστεράς . Κυριακή 15 Απριλίου 2018 . Αρ.p 1391-2 €
Κλιματική αλλαγή
και συνταγματική
του περιβάλλοντος σελ. 10
Μαρουάν Εμίλ Τουμ πάσι
Ο παλαιστινιακός λαός
επιδιώκει μια αξιοπρεπή ζ
Το δύσκολο είναι να
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, φαίνεται ότι οι τόνοι
της διπλωματικής και πολιτικής αντιπαράθεσης τείνουν να πέσουν,
παρά το γεγονός ότι οι πολεμικές προετοιμασίες συνεχίζονται, σε
πείσμα των διεθνών εκκλήσεων και των λαϊκών κινητοποιήσεων
Ο κίνδυνος δεν έχει μειωθεί. Τα προβλήματα παραμένουν. Η στα
θεροποίηση του καθεστώτος Άσαντ με τη στήριξη της Ρωσίας, η
οποία ενισχύει την παρουσία της στη Συρία και την περιοχή, δεν
είναι δεδομένα πο
χητί, ιδίως όταν στο πεδίο υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας
Τουρκία υπό τον Ταγίπ Ερντογάν
Συνέντε
λειώσει, καθώς κανένας από όσους έχουν εμπλακεί , δεν είναι διατεθειμένος να βγει από την εμπόλεμη κατάσταση με λιγότερα από
όσα είχε στην έναρξη του πολέμου. Μια τέτοια κατάσταση μπ
να οδηγήσει στον παραλογισμό της έντασης των πολεμικών συγκρούσεων, τη στιγμή ακριβώς που φαίνεται ότι ο πόλεμος τελειWT
Ροσάνα Ροσάντα: Δεν πρέπει
να απλουστευουμε τη νεα
Στη Συρία, ένας πόλεμος που ξεκίνησε σαν εμφύλιος και στη συνέχεια συνδυάστηκε με τον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους,
έχει εξελιχθεί σε πόλεμο μεταξύ εκείνων που συμπαρατάχθηκαν
στην εξάρθρωση των ισλαμιστών φονταμεταλιστών. Οι αντιθέσεις
συμφερόντων μεταξύ Ρωσίας, Άσαντ και ΗΠΑ, αλλά και η εμπλοκή
της Τουρκίας και του Ιράν, είχαν διαμορφώσει ήδη μια δυσεπίλυτη
κατάσταση, η οποία, μετά τις απειλές του Τραμπ για πυραυλική
επίθεση και την απάντηση της Ρωσίας ότι θα την αποκρούσει με
τα μέσα που διαθέτει, τείνει να εξελιχθεί σε «ολοκληρωτική στρα
τιωτική ανάφλεξη», σύμφωνα με την προειδοποίηση του γενικ
γραμματέα του ΟΗΕ.
ωση
Η δήλωση του έλληνα πρωθυπουργού ότι δεν πρόκειται να εμ
πλακούν ελληνικές δυνάμεις σε ενδεχόμενη επίθεση, μπορεί να εί
ναι εν μέρει θετική, όμως δεν αρκεί για να εξαλείψει τους γενι
κότερους κινδύνους που αντιπροσ(οπεύει να τη χώρα και την πε
ριοχή μια «ολοκληρωτική στρατιωτική ανάφλεξη
Wadih Damous: Ο Λούλα
πρέπει να μιλήσει
με τα μέλη του κόμματος
Διαβάστε σχετικά Τη συνέντευξη του Ηλία Τασόπουλου
υ Νεκτάριου Μπουγδάνη, σελ. 16,1
ζήτημα ζυής και θανάτου
Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, ο Βασίλης Δη
Η ζωή στον οικισμό
είναι καθημερινά αγώνας
μακης συνεχίζει την απεργία πεί
κής
ς Τζέλας Αλιπράντη
ορηγηςη ζων
εκπαιδευκών αδειών TOPA
ται
ι οπ
ική πράξη. Την Παρασκευή το α
τικου
Αγωνιζόμαστε για την
ακύρωση των συμβάσεων
να σωθεί ο Β. Δημάκης είναι να λήξει η απεργία πεί
νας/δίψας με ικανοποίηση Του αιτήματός
στην Ηπειρο σελ.1
ΑΛΕΞΗΣ ΧΑΡΙΤΣΗΣ
ΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΑΒΒΑΣ ΣΤΡΟΥΜΠΟΣ
Το αναπτυξιακό
είναι πεδίο
ισχυρης
πολιτικής
αντιπαράθεσης
Γκοντό
| ως αναζήτηση
ουσιαστικής
«εχθρο.
Τις συναρθρώσεις Τους
Ανάλυση του Επέν, Μπαλίμπαρ
ορολογια
ν βοηθά
επανεκκινησης
κανεναν
Μια συστημική «aVT1-συστημικότητα
ευμένο δύο μέρες πριν από τις εκλογές στην Ουγγαρία,
στο οποίο εκφράζεται έντονη ανησυχία για την προοπτική της σαρωτικής επανεκλογής τον Ορμπαν. Από
το άρθρο του καθηγήτη αιτομονώνω μια πληροφορία
μας μάλλον ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα από όσες υπέ
στησαν ναζιστική κατοχή, στην οποία οι δωσίλογοι και
τα τάΥματα ασφαλείας όχι απλώς δεν ripapnonkav
επαρκώς, αλλά επιβραβεύτηκαν κιόλας. Από τον na
παδόπουλο έως και τον Κασιδιάρη, βιώνουμε ακόμη τις
δια ενεακές ουνεηειες της μεα opbatad
και ανοχής απέναντι στους φιλοναζιστικούς θύλακες
της ελληνικής κοινωνίας.
υρκου Δο
ατά τις τελευταίες δεκαετίες, ιδίως μετά την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού», η παγκόσμια κατάσταση πολέμου και ειρήνης μοιάζει
καθωοπρεπει αστικου σπιτιού».
(στις κοινωνίες των
ίδιων των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών) επικρατεί
ησυχία, τάξη και ασφάλεια», ενώ «στις λάσπες της αυλής (στη Μέση Ανατολή και αλλού) αφήνονται ελεύ
θερα «τα παιδιά με τους φίλους τους» (οι δυτικές και
οι εγχώριες ένοπλες δυνάμεις) να «παίζουν πολεμικά
παιχνίδια». Και «αν ματώσουν λίγο», δεν πειράζει, ούτε
χάθηκε ο κόσμος αν σκοτωθούν και μερικά από τα «a86
σποτα ζοοακια της Υειτονιας απο τον αμαχο πληθυσμό
που εμπεριέχεται και στον τίτλο του.
λι ο με εκεινην ενός
Το καθεστώς του Ορμπαν αυτο αποκαλειται
μη 4),
Ο παράδοξος αυτός όρος στηρίζεται στη διάκριση (την
οποία επισημαίνει ο ίδιος ο αρθρογράφος, καταγρά
att loppas
σωτερικό του σπι
λελεύθερη δημοκρατία (αγγλικά:
φοντας όμως τη διαφωνία του) μεταξύ αφ ενός
«δημοκρατίας» ως «αρχής της πλειοψηφίας». Βέβα
της πλειοψηφίας» χωρίς το σεβασμό των δικαιωμάτ
illiberal democrac
φιλελευθερισμού» ως «κράτους δικαίου» και αφ' ετέρου
Ο εφιάλτης του φασισμού με «ήπιο πρόσωπο»
ια,
η τερατώδης σύλληψη της «δημοκρατίας» ως «αρχής
. Ωστόσο, ο φασισμός «με δημοκρατική νομιμοποίηση
που παρατηρείται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες ίσως
μεσο-μακροπρόθεσμα αποδειχθεί πιο εφιαλτικός και
τηςμειοψηφιας κα των ανθρωπινων δικαιωμάτωνΥε
νικότερα, θα μπορούσε άνετα να θεωρηθεί ως ένας αποκαλυπτικότατος ορισμός του φασισμού. Και φαίνεται
πως όντως προς τα εκεί οδεύουν αρκετές πολιτικες δυ
από τον ακραιον ναζισμο της Χρυσης Ανης. Το
κριτικά) «ήπιο πρόσω
των εμπολεμων περιοχων
πο» των δυνάμεων που τον εκ
Πρόσφατα φαίνεται όμως ότι και στο «εσωτερικό του
σπιτιού της Ευρωπης τα πράγματα δεν κρινονται
πλέον και τόσο «ήσυχα». Διάβασα στους New York Times πρωτοσέλιδο άρθρο ενός καθηγητή της Πολιτικής
Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, δημοσι«δημοκρατική νομιμοποίησή τους» προότι η (όποια)
υποθέτει την τήρηση κάποιων «προσχημάτων» (πχ
νάμεις και καθεστώτα των ευρωπαϊκών χωρών
Στην Ελλάδα, ο ακραιφνής ναζισμός της Χρυσής Αυγής προέκυψε-εν μέρει, τουλάχιστον-επειδή η χώρα
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ 2